-Afscheid nemen; waarom zouden we?
Tenzij het onomkeerbare, is er toch altijd een weg terug?!
Door persoonlijke gebeurtenissen ben ik lang hard geweest voor het woord "missen"
Doch zou ik nu uit volle borst durven gillen: 'IK GA HET MISSEN'!
Pas met het einde in zicht nijpt het gemis me bijna, bijna...
Want ik ben nog niet weg. En bovendien is weg zo relatief.
Weg uit Gävle, Pinnmovägen 4... Oké, absoluut waar.
Maar de indrukken, de ervaringen, de vriendschappen die hier zijn opgebouwd... Die neem ik mee, beloofd. Niet naar zaterdag - naar de Belgische realiteit -, neen hoor. Naar alles wat me verder brengt naar Zaterdag.
Ik heb zoveel bijgeleerd en kan deze positieve herinneringen gebruiken als een boost voor mijn verdere bestaan.
Aan iedereen die deel uitmaakte van dit fantastische avontuur, DANKJEWEL!!!
donderdag 18 april 2013
vrijdag 12 april 2013
STOP DE TIJD!
Beste tijd,
STOP!
Met zo vreselijk snel te gaan,
mijn erasmus-avontuur is namelijk bijna gedaan...
Ik wil absoluut nog niet naar huis,
het is nog geen tijd dat ik er hier vanonder muis.
En we gaan nog niet naar huis, belange niet belange niet...
BACK TO REALITY...
Volgende week vertrek ik terug naar België...
Natuurlijk vind ik het fantastisch om iedereen terug te zien maar... Ik zal met spijt in het hart afscheid nemen van alle lieve vriendjes hier.
Het was sowieso een ervaring om NOOIT te vergeten.
Wat me de komende week nog te wachten staat:
STOP!
Met zo vreselijk snel te gaan,
mijn erasmus-avontuur is namelijk bijna gedaan...
Ik wil absoluut nog niet naar huis,
het is nog geen tijd dat ik er hier vanonder muis.
En we gaan nog niet naar huis, belange niet belange niet...
BACK TO REALITY...
Volgende week vertrek ik terug naar België...
Natuurlijk vind ik het fantastisch om iedereen terug te zien maar... Ik zal met spijt in het hart afscheid nemen van alle lieve vriendjes hier.
Het was sowieso een ervaring om NOOIT te vergeten.
Wat me de komende week nog te wachten staat:
- Wandeling met de resterende klasgenoten en Bengt op zaterdag.
- Zondag = ladiesdag/night
- Maandag = rustdag!
- Dinsdag komt Cassandra me een allerlaatste bezoekje brengen!
- Woensdag gaan we naar de zoo & houden we 's avonds een afscheidsfeestje :(
- Donderdag wasdag, de laatste wasjes en plasjes te Gävle
- en tot slot: vrijdag m'n kot ontruimen & 's avonds de trein te nemen om zaterdagochtend op het vliegtuig richting België te stappen
SEE YOU SOON :)
xxxx
vrijdag 29 maart 2013
long time ago.
Hej hej,
Al veel te lang geleden.. Ik beken!
Het ware drukke weken in het kleine, charmante Gävle.
Zo konden we genieten van een tweede week in Lilla Sätra, onze stageschool.
Het was een zeer interessante week waarbij we veel bijleerden.
We switchten regelmatig van klas dus hebben een groot aanbod van Zweedse lesgevers mogen ontmoeten.
De meest bijzondere dag was de dag bij de anderstalige nieuwkomers...
Een zeer aangrijpende dag waarbij ik veel respect kreeg voor deze leerkrachten.
Ik zou het zeker en vast een uitdaging vinden om in België les te geven aan anderstalige nieuwkomers, wie weet... Ooit...
De tweede week = examenweek!
Ondertussen zijn alle examens achter de rug en hebben we terug rust :) HURRA!
Maar aan alle mooie liedjes komt er een eind...
Voor 2 meisjes van onze klas is het ERASMUS-avontuur reeds bijna achter de rug.
Het doet raar dat zij zullen vertrekken en dat de volgende in deze reeks Robin en ik zijn...
Daarom stelde ik een persoonlijke TO-DO lijst op:
- genieten van elk moment hier! (geen probleem)
- een weekje plezier met Fleur
- Cassandra die me nog eens komt bezoeken, m'n laatste 4 dagen
- naar de zoo gaan!!!
- Uppsala bezoeken!!!
- ....
puss och kram!
xoxo
zondag 17 maart 2013
Aurora + Foto's
We zagen het licht, het noorderlicht!!!
Het was echt prachtig, heb er geen woorden voor.
Geniet vooral van de foto's:
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Aurora?authkey=Gv1sRgCI_xi6qAnOy47QE
(sommige foto's zijn een beetje wazig, dit komt omdat het zeer moeilijk is om het noorderlicht op foto te zetten - iets met sluitertijd voor de kenners-)
Bovendien volgt hier ook een link van de -ongecencureerde- foto's van Götenburg...
Het was een gek weekendje met (te) gekke mensen, zul je wel zien!
link: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Gotenborg?authkey=Gv1sRgCKj_wu2w08a8IQ
Het was echt prachtig, heb er geen woorden voor.
Geniet vooral van de foto's:
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Aurora?authkey=Gv1sRgCI_xi6qAnOy47QE
(sommige foto's zijn een beetje wazig, dit komt omdat het zeer moeilijk is om het noorderlicht op foto te zetten - iets met sluitertijd voor de kenners-)
Bovendien volgt hier ook een link van de -ongecencureerde- foto's van Götenburg...
Het was een gek weekendje met (te) gekke mensen, zul je wel zien!
link: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Gotenborg?authkey=Gv1sRgCKj_wu2w08a8IQ
Terugblik - 2 maand Zweden
Om eens te beginnen met een cliché: de tijd
vliegt! Ondertussen ben ik al 2 maand in Gävle, het leek wel gisteren dat ik
hier aankwam met veel te veel bagage. In die 2 maand heb ik me hier al goed
kunnen settelen en schrikt het me af om te denken aan mijn terugkeer in België.
Ondertussen ben ik helemaal ondergedompeld
in het Zweedse onderwijs. Mijn stageperiode doe ik op de school: ‘Lilla Sätra’.
Een school die een enorme multiculturaliteit vertegenwoordigd.
Het onderwijs dat ik hier zie is, wanneer je oppervlakkig kijkt, sterk gelijkend aan het onderwijs in Vlaanderen. Voor het vak ‘Individual assignment’ en mijn eigen professionele groei was het dus belangrijk om eens dieper te gaan kijken naar het onderwijs. Dit heb ik gedaan door elke dag een andere klas te observeren, in die klas te helpen en om in gesprek te gaan met verschillende leerkrachten.
Het onderwijs dat ik hier zie is, wanneer je oppervlakkig kijkt, sterk gelijkend aan het onderwijs in Vlaanderen. Voor het vak ‘Individual assignment’ en mijn eigen professionele groei was het dus belangrijk om eens dieper te gaan kijken naar het onderwijs. Dit heb ik gedaan door elke dag een andere klas te observeren, in die klas te helpen en om in gesprek te gaan met verschillende leerkrachten.
De eerste dag brachten we door in het
‘preschool’klasje. Dit is een klas die wij zouden situeren tussen het kleuter-
en lageronderwijs. In deze klas worden de kinderen voorbereid om naar de lagere
school te gaan, op die manier is de overgang niet te groot voor de leerlingen.
Ik vind dit een zeer waardevol idee omdat wij toch kunnen zien in onderzoeken
dat er in het 1ste leerjaar veel kinderen zijn die het moeilijk
hebben met deze overstap. Op deze manier kunnen deze kinderen toch al enigszins
voorbereid worden op de stap, dit neemt niet weg dat het voor sommige kinderen
nog steeds een grote stap zal zijn. In Lilla Sätra zijn ze met een nieuw
project bezig dat me zeer hard aanspreekt. Ze leren kinderen in het 1ste
leerjaar lezen, bij ons wordt dit vaak gecombineerd met schrijven. In België
leren de kinderen vaak in het eerste leerjaar schrijven, dit kan soms voor
problemen zorgen bij leerlingen die motorisch (fijn motorisch) nog niet sterk
genoeg zijn. Om dit op te vangen leren ze de kinderen hier in plaats van te
schrijven de letters te typen. Op deze manier koppelen de leerlingen de juiste
letter (typen) aan de juiste klank (door te lezen).
Door het onderzoek merkten we dat kinderen veel kinderen in het 1ste leerjaar het moeilijk hebben met die fijne motoriek, waardoor sommige kinderen soms een jaar verliezen. Vaak was dit ook te linken met de exacte leeftijd van de kinderen, een kind dat geboren is in januari kan een serieuze (motorische) voorsprong hebben dan een kind dat geboren is in december, ookal zitten zij in dezelfde klas. Uit onderzoek bleek ook dat deze motorische achterstand verdwijnt op de leeftijd van ongeveer 9 jaar. Natuurlijk leren de kinderen hier ook schrijven, dit doen ze dan in het 3de leerjaar. Ondertussen kennen de leerlingen de letters al vlot en kunnen ze zich volledig baseren op het motorische aspect. De leerkracht met wie we een gesprek hadden zei ook dat leerlingen van 6 jaar zichzelf soms verloren in de moeilijke motorische vaardigheid zonder de koppelijk met de effectieve letter te maken.
Dit gesprek was voor mij zeer interresant en stof om over na te denken. Bevinden die we tegemoet in ons onderzoek naar zittenblijven werden opgelost in deze methode. Een waardevol aspect om eens over na te denken in ons onderwijssysteem.
Door het onderzoek merkten we dat kinderen veel kinderen in het 1ste leerjaar het moeilijk hebben met die fijne motoriek, waardoor sommige kinderen soms een jaar verliezen. Vaak was dit ook te linken met de exacte leeftijd van de kinderen, een kind dat geboren is in januari kan een serieuze (motorische) voorsprong hebben dan een kind dat geboren is in december, ookal zitten zij in dezelfde klas. Uit onderzoek bleek ook dat deze motorische achterstand verdwijnt op de leeftijd van ongeveer 9 jaar. Natuurlijk leren de kinderen hier ook schrijven, dit doen ze dan in het 3de leerjaar. Ondertussen kennen de leerlingen de letters al vlot en kunnen ze zich volledig baseren op het motorische aspect. De leerkracht met wie we een gesprek hadden zei ook dat leerlingen van 6 jaar zichzelf soms verloren in de moeilijke motorische vaardigheid zonder de koppelijk met de effectieve letter te maken.
Dit gesprek was voor mij zeer interresant en stof om over na te denken. Bevinden die we tegemoet in ons onderzoek naar zittenblijven werden opgelost in deze methode. Een waardevol aspect om eens over na te denken in ons onderwijssysteem.
Bij ons bezoek aan het 2de en 5de
leerjaar vielen ons ook heel wat zaken op. Wanneer we de klas binnenkwamen zagen
wij niet onmiddellijk grote verschillen met een klaslokaal in België, maar zowel
in het 2de als in het 5de leerjaar werkten de leerlingen
zeer zelfstandig aan hun opdrachten. De leerkracht begon de les vaak met een
korte instructie waarop alle leerlingen aan de slag gingen. In België zou dit
in sommige klassen voor problemen kunnen zorgen maar hier leken de leerlingen
dit zeer gewoon te vinden. Door deze manier van werken was er voor de
leerkracht tijd om te differentiëren en sommige leerlingen bij te sturen.
Wat ook een enorm pluspunt is aan het onderwijs dat ik hier gezien heb is dat er altijd meerdere leerkrachten aanwezig waren in een klaslokaal. Dit zorgt ervoor dat de leerkrachten elkaar kunnen ondersteunen waar nodig. Een leerkracht die al vele jaren voor de klas stond vertelde ons dat de druk op de schouders van de leerkrachten zo minder groot wordt waardoor ze zichzelf voor de volle 100% kunnen geven. Ik vraag me af of dit een oplossing zou kunnen betekenen om de grote uitstroom van beginnende leerkrachten tegen te gaan. Natuurlijk is het moeilijk om 2 onderwijssystemen te vergelijken maar toch denk ik dat dit een positief effect zou kunnen hebben op ons onderwijs.
Wat ook een enorm pluspunt is aan het onderwijs dat ik hier gezien heb is dat er altijd meerdere leerkrachten aanwezig waren in een klaslokaal. Dit zorgt ervoor dat de leerkrachten elkaar kunnen ondersteunen waar nodig. Een leerkracht die al vele jaren voor de klas stond vertelde ons dat de druk op de schouders van de leerkrachten zo minder groot wordt waardoor ze zichzelf voor de volle 100% kunnen geven. Ik vraag me af of dit een oplossing zou kunnen betekenen om de grote uitstroom van beginnende leerkrachten tegen te gaan. Natuurlijk is het moeilijk om 2 onderwijssystemen te vergelijken maar toch denk ik dat dit een positief effect zou kunnen hebben op ons onderwijs.
Er zijn ook enkele zaken die in elk
leerjaar opvielen. Een van de grootste aspecten is de vrijheid. Kinderen zijn
heel vrij op school, ze hebben veel inbreng en er is ene heel huiselijke sfeer.
Ik vind het prachtig om ’s middags de leerkrachten tussen hun leerlingen te
zien eten en te voelen dat zijn een sterke band hebben. Deze band mis ik echt
in ons onderwijs, vaak is er een strikte scheiding tussen leerling en
leerkracht waardoor de band ook anders is. Ik vind het zeer waardevol om ook
het kind te kennen buiten het klasgebeuren, ik zal daarom ook proberen om in
m’n eindstage zoveel mogelijk tussen de leerlingen te staan zonder daarbij mijn
gezag te verliezen. Dat is ook de reden dat ik wil verderstuderen, ik wil later
zeker voor de klas zijn maar wil naast de juf ook een vertrouwenspersoon kunnen
zijn voor de leerlingen om hun zo te kunnen ondersteunen in hun volledige
ontwikkeling. In het begin was het wel eens raar opkijken omdat het soms lijkt
dat er weinig regels aan het klasgebeuren verbonden zijn.
Ik vond het ook raar dat er na het belsignaal geen rijen werden gevormd en dat alle leerlingen luid pratend richting de klas gingen. In de stagescholen waar ik stond was dit helemaal anders. Maar ik zie wel dat dit goed werkt bij de leerlingen. De school geeft de leerlingen het vertrouwen om tijdig in de klas te zijn en de leerlingen misbruiken dit vertrouwen absoluut niet. Wanneer kinderen vertrouwen wordt geschonken misbruiken ze dit absoluut niet. Dit is een deel van de Zweedse cultuur vind ik, je krijgt enorm veel vertrouwen in Zweden en dit wordt dan ook niet misbruikt. Zo gingen we eens naar een museum waar je achteraf koffie kon drinken, die koffie moest je dan gaan betalen aan de balie, helemaal de andere kant van het museum. Deze mensen zagen dus ook niet wat je wel of niet genomen had, maar toch vertrouwden ze de bezoekers van het museum dat ze toch zouden betalen (en dit gebeurt ook!).
Dit is een aspect van de Zweedse cultuur dat me enorm raakt en dat ik enorm waardevol vind. Ik ga dit zeker proberen toepassen in de mate van het mogelijke in latere contacten met kinderen.
Ik vond het ook raar dat er na het belsignaal geen rijen werden gevormd en dat alle leerlingen luid pratend richting de klas gingen. In de stagescholen waar ik stond was dit helemaal anders. Maar ik zie wel dat dit goed werkt bij de leerlingen. De school geeft de leerlingen het vertrouwen om tijdig in de klas te zijn en de leerlingen misbruiken dit vertrouwen absoluut niet. Wanneer kinderen vertrouwen wordt geschonken misbruiken ze dit absoluut niet. Dit is een deel van de Zweedse cultuur vind ik, je krijgt enorm veel vertrouwen in Zweden en dit wordt dan ook niet misbruikt. Zo gingen we eens naar een museum waar je achteraf koffie kon drinken, die koffie moest je dan gaan betalen aan de balie, helemaal de andere kant van het museum. Deze mensen zagen dus ook niet wat je wel of niet genomen had, maar toch vertrouwden ze de bezoekers van het museum dat ze toch zouden betalen (en dit gebeurt ook!).
Dit is een aspect van de Zweedse cultuur dat me enorm raakt en dat ik enorm waardevol vind. Ik ga dit zeker proberen toepassen in de mate van het mogelijke in latere contacten met kinderen.
In de ‘preschool’klas had ik de geweldige ervaring om te helpen in
een multiculturele klas met 6-jarigen. Dit kan ik beschrijven als mijn mooiste
ervaring die ik hier al gehad heb, toch was deze ervaring helemaal niet
gemakkelijk en voelde ik er me op bepaalde momenten absoluut niet goed bij.
Ik heb zeer sterk ervaren hoe belangrijk taal is om te communiceren.
Als buitenlandse student was het voor mij zeer moeilijk om te communiceren met
de kinderen. Toen ik in het begin toekwam in de klas had ik meteen de intentie
om samen met de kinderen te spelen, hen te helpen en was nieuwschierig naar
hen. Meteen merkte ik hoe moeilijk het was om mezelf verstaanbaar te maken aan
deze kinderen. Mijn Zweedse taal is absoluut nog niet sterk genoeg om een
conversatie aan te gaan, Zweeds is bovendien ook niet de moedertaal van deze
kinderen en ze verstonden zelf ook absoluut geen engels. Het werd dus een
kwestie van met een flinke portie gebarentaal aan de slag te gaan. Soms
begrepen de kinderen me absoluut niet en zonk de moed me soms in de schoenen, ik
kon natuurlijk wel altijd hulp vragen aan de leerkrachten in deze klas. Na
enkele dagen verliep de communicatie al iets vlotter en sommige leerlingen
vonden het fantastisch om mij wat Zweeds te leren. Het was zeer fijn om bij
deze kinderen te mogen zijn, ik heb kunnen ervaren hoe belangrijk het is om te
kunnen communiceren maar ook hoe snel iedereen zich aanpast om te kunnen
communiceren. Ik heb ten lijve kunnen ondervinden hoe anderstalige nieuwkomers
zich moeten voelen op gebied van taal. Natuurlijk had ik nog een veilige haven
waarop ik terug kon vallen (de leerkrachten), maar toch voelde het zeer
onwennig en raar. Ik was na 2 dagen zo ontzettend blij toen ik thuiskwam en het
gevoel had dat ik echt iets had kunnen betekenen in het klasgebeuren. Toen ik die
avond naar de winkel ging en enkele kindjes spontaan zag zwaaien had ik zo’n
warm gevoel vanbinnen. Ik kijk al uit naar mijn volgende stageweek!
woensdag 13 maart 2013
Lilla Sätra - Preskolan
Hejhej,
Jag heter Laura, jag varifrån Belgien.
Vad heter du? Hur gammal är du?
-back to mother tongue-
Dag iedereen!
Ik was al bijna vergeten hoe gemakkelijk het was om in je eigen moedertaal te communiceren.
De afgelopen dagen heb ik doorgebracht bij kleutertjes.
Ik was in het Preskolanklasje, dit kunnen we in België zien als de overgang van kleuteronderwijs naar lager onderwijs.
Allemaal schattige kleine mensjes die me amper verstonden.
Hoe communicatie zo'n probleem kan zijn..
We dachten in het begin van deze Erasmus dat het een uitdaging was om West-Vlamingen te verstaan, na het eerste contact met enkele Nederlanders zagen we daar plots een klein communicatieprobleem. Toen gingen we naar de lessen in 't Engels wat niet vanzelfsprekend was in combinatie met een beetje Zweeds in de Zweedse lessen.
En dan nu de grootste uitdaging der uitdagingen: communiceren met kleutertjes die een moedertaal hebben die verschilt van het Zweeds (waardoor ook hun Zweeds niet optimaal is - laat staan het mijne!)
Het zijn allemaal schatjes, schatjes van patatjes. Maar communiceren met hen is moeilijk. Wat zou ik hen graag verstaan en een praatje met hen maken.
Toch slagen we erin met deze kinderen om te gaan, door gebaren taal, effectief met het hele lichaam proberen verstaanbaar te worden. En ik moet zeggen, ik word er elke dag beter in.
Vandaag leerden me enkele lieve kinderen me zelf enkele woordjes in het Zweeds. Een echte win-win situatie!
Kram!
Laura
Jag heter Laura, jag varifrån Belgien.
Vad heter du? Hur gammal är du?
-back to mother tongue-
Dag iedereen!
Ik was al bijna vergeten hoe gemakkelijk het was om in je eigen moedertaal te communiceren.
De afgelopen dagen heb ik doorgebracht bij kleutertjes.
Ik was in het Preskolanklasje, dit kunnen we in België zien als de overgang van kleuteronderwijs naar lager onderwijs.
Allemaal schattige kleine mensjes die me amper verstonden.
Hoe communicatie zo'n probleem kan zijn..
We dachten in het begin van deze Erasmus dat het een uitdaging was om West-Vlamingen te verstaan, na het eerste contact met enkele Nederlanders zagen we daar plots een klein communicatieprobleem. Toen gingen we naar de lessen in 't Engels wat niet vanzelfsprekend was in combinatie met een beetje Zweeds in de Zweedse lessen.
En dan nu de grootste uitdaging der uitdagingen: communiceren met kleutertjes die een moedertaal hebben die verschilt van het Zweeds (waardoor ook hun Zweeds niet optimaal is - laat staan het mijne!)
Het zijn allemaal schatjes, schatjes van patatjes. Maar communiceren met hen is moeilijk. Wat zou ik hen graag verstaan en een praatje met hen maken.
Toch slagen we erin met deze kinderen om te gaan, door gebaren taal, effectief met het hele lichaam proberen verstaanbaar te worden. En ik moet zeggen, ik word er elke dag beter in.
Vandaag leerden me enkele lieve kinderen me zelf enkele woordjes in het Zweeds. Een echte win-win situatie!
Kram!
Laura
zondag 10 maart 2013
een doodnormale week in het wondermooie Zweden..
Hejhej,
Lang geleden, ik weet het.
Het zit zo... Er is reuzeveel gebeurd, uiteraard. Maar sommige dingen leken me niet bepaald interessant voor m'n blog.
Natuurlijk kan ik elke dag een korte update geven van wat ik eet, wanneer ik opsta, met welke shampoo ik me was,... maar laat ik het net iets boeiender houden om deze blog te schrijven en vooral te lezen!
Het was een doodgewone week hier in Zweden, het zou wel België kunnen geweest zijn.
De week bestond er dus uit om les te krijgen en feestjes te bouwen.
Ik geef een kort overzicht van elke dag:
Liefs!
Lang geleden, ik weet het.
Het zit zo... Er is reuzeveel gebeurd, uiteraard. Maar sommige dingen leken me niet bepaald interessant voor m'n blog.
Natuurlijk kan ik elke dag een korte update geven van wat ik eet, wanneer ik opsta, met welke shampoo ik me was,... maar laat ik het net iets boeiender houden om deze blog te schrijven en vooral te lezen!
Het was een doodgewone week hier in Zweden, het zou wel België kunnen geweest zijn.
De week bestond er dus uit om les te krijgen en feestjes te bouwen.
Ik geef een kort overzicht van elke dag:
- Maandag: Was-en plasdag op m'n kot (moet ook gebeuren nietwaar?)
- Dinsdag: De volledige dag les (lees: van 9 tot 18 uur)
- Woensdag: Feestje als afscheid van enkele erasmusstudenten
- Donderdag: Zweedse les
- Vrijdag: les van Bengt, bezoek aan de stageschool en feestje in het befaamde AllStars café in centrum Gävle
- Zaterdag: feest in het 'verkleedthema': anything but clothes
- Zondag: Brunch met de lieve klasgenootjes en bekomen van de voorbije week.
Natuurlijk zou ik eindeloos kunnen uitweiden over de feestjes, maar het leek me vooral heel verstandig om dit niet te doen.
De verschillende schoolsystemen zijn voor mij vooral al in theorie duidelijker geworden. Wat me deze week wel is opgevallen, zonder negatief te zijn over onze opleiding, is dat de opleidingen van de andere studenten volledig anders is dan onze opleiding. Naast het verschil in opleiding blijkt er ook een groot verschil te zijn in de verwachtingen die op de leerkracht gelegd worden.
Een voorbeeld: een leerkracht in Duitsland heeft een lesopdracht (full-time!) van 20 uur, naast deze 20 uren worden zij verondersteld om de lessen voor te bereiden, aanwezig te zijn op oudercontacten en alles wat er nog bij komt kijken. Wij doen dus net hetzelfde maar geven veel meer uren les. Toen ik dit vertelde aan mijn Duitse medestudent schrok ze heel erg en zei ze dat ze nooit voor die opleiding had gekozen wanneer het in Duitsland zo was.
Zo zie je maar hoe gemotiveerde wij zijn! :)
Ook hier in Zweden geeft men geen volledige dagen les.
Ik link dit persoonlijk aan het feit dat veel jonge leerkrachten stoppen met les geven na 5 jaar... Verwacht men gewoon niet teveel van ons? Ik weet het niet, maar hoop dit alleszins binnenkort te weten te komen!
Wel hebben we het mooie compliment gekregen van onze leerkracht dat hij nooit Belgische studenten ontvangt die volgens hem niet klaar zijn om in het onderwijs te stappen en dat onze opleiding heel efficiënt en goed is. Om eerlijk te zijn, hebben we daar niet allemaal aan getwijfeld OLO'tjes? Die bevestiging van buitenaf deed ons goed, 3 jaar zwoegen heeft toch z'n vruchten afgeworpen (HURRA HURRA HURRA HURRA)
Vandaag een nieuwe dag: onze STAGE begint.
Er zijn enkele problemen opgedoken op onze stageschool, waardoor wij misschien nog van school gaan veranderen. Normaalgezien zal ik in Lilla Sätra staan, een zeer charmante school, gelegen in de wijk waar ik woon. Deze school heeft een zeer divers publiek, bij ons zou deze school geklasseerd worden onder de noemer: 'zwarte school'. Ik kijk er heel erg naar uit om hier les te kunnen geven, ik denk dat dit een enorme meerwaarde zou zijn aan mijn lerarenopleiding en hoop dus van harte dat ik in deze school mijn stage kan doen. Maar hier weet ik deze avond meer over... Spannend!
Liefs!
maandag 4 maart 2013
Götenburg
Hello there,
Alweer een tijdje geleden dat ik iets op m'n blog postte.
De tijd vliegt hier voorbij, en dat kan enkel betekenen dat het hier leuk is.
En inderdaad, ik vind het hier nog steeds fantastisch...
Vorige week had de Zweedse bevolking vakantie. Sport-week noemt dit, in deze week geeft men families de kans om op skivakantie te gaan. Wij hadden wel Zweedse les deze week dus een skitripje zat er niet in, ter compensatie trakteerden we ons op een weekendje Götenburg..
Alvorens we naar de 2de grootste stad van Zweden trokken gingen we supporteren voor de Brynas, de lokale hockeyploeg. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze helden mocht bewonderen en ik was serieus onder de indruk. De sfeer was echt super, ik voelde me al echt een lokale supporter en zong hevig mee. Desondanks had ik het soms moeilijk om dat kleine zwarte pukje te volgen en om te weten of de goal nu voor of tegen mijn ploeg was. Maar de ambiance ontbrak niet!
Daags nadien begon m'n tripje. Het lijkt heel stom om nu te schrijven over wat we allemaal gedaan hebben omdat het niet vanzelfsprekend is me alles te herinneren nu.
Ik probeer eventjes een opsomming te maken:
Alweer een tijdje geleden dat ik iets op m'n blog postte.
De tijd vliegt hier voorbij, en dat kan enkel betekenen dat het hier leuk is.
En inderdaad, ik vind het hier nog steeds fantastisch...
Vorige week had de Zweedse bevolking vakantie. Sport-week noemt dit, in deze week geeft men families de kans om op skivakantie te gaan. Wij hadden wel Zweedse les deze week dus een skitripje zat er niet in, ter compensatie trakteerden we ons op een weekendje Götenburg..
Alvorens we naar de 2de grootste stad van Zweden trokken gingen we supporteren voor de Brynas, de lokale hockeyploeg. Voor mij was het de eerste keer dat ik deze helden mocht bewonderen en ik was serieus onder de indruk. De sfeer was echt super, ik voelde me al echt een lokale supporter en zong hevig mee. Desondanks had ik het soms moeilijk om dat kleine zwarte pukje te volgen en om te weten of de goal nu voor of tegen mijn ploeg was. Maar de ambiance ontbrak niet!
Daags nadien begon m'n tripje. Het lijkt heel stom om nu te schrijven over wat we allemaal gedaan hebben omdat het niet vanzelfsprekend is me alles te herinneren nu.
Ik probeer eventjes een opsomming te maken:
- lange treinreis
- shoppen in de gezellige straatjes
- verschillende gezellige eetplaatsjes en fika-gelegenheden bezocht (nomnomnom)
- de ferry naar de verschillende eilandjes genomen
- een berg beklomen
- een historisch plaatsje bezocht
- lekker gebruncht!!!
- Haga-bezocht
- heel erg veel gelachen :D
Foto's volgen zeker en vast nog!
Liefs
zondag 24 februari 2013
Tijden van komen en gaan.
Hej hej,
Aan alle mooie liedjes komen een eind.
Zo is Cassandra vorige week vrijdag aangekomen in Stockholm en was het vandaag alweer tijd om afscheid te nemen. Ik had gehoopt dit te kunnen schrijven wanneer ze al terug in België zou vertoeven, maar helaas heeft haar vlucht een énorme vertraging waardoor ze nu de nacht probeert door te brengen in Arlanda. Domper op de feestvreugde!
We hebben de afgelopen dagen samen nog kunnen genieten van een aantal zaken. Zo hebben we Bonan (een charmant vissershaventje) bezocht, kennisgemaakt met het oudere gedeelte van de stad, zijn we gaan zwemmen, eten,...
Enkele foto's (AANRADER!), je kan toch gewoon niet niet-houden van deze stad wanneer je de foto's ziet...
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/BonanEnOudeStadGavle
Ik heb Cassandra ook een kleine weergave van haar ervaringen hier laten maken. Geniet ervan!
Liefs,
Laura
BLOGBERICHT VAN CASSANDRA
Dag vrienden en leerkrachten van Laura,
Na hier een dag of 10 verbleven te hebben, kan ik toch enkele indrukken weergeven
over mijn verblijf in Zweden.
Onze eerste tussenstop, Stockholm, was al adembenemend mooi. Ik werd er al snel geconfronteerd met enkele grote verschillen tussen
Belgie en Zweden. Zo is er een groot verschil in vertrouwen. Wanneer je hier een museum bezoekt, hebben ze er vertrouwen in om je vrije doorgang te geven in alle zalen.
Uiteraard moet je wel betalen, en krijg je als bewijs een heel klein stickertje dat je op u trui moet plakken. Er is geen controle in de musea hier wat de stickers betreft,
maar ik heb toch niemand kunnen betrappen die gratis binnen ging. Zoiets zou in België niet het geval zijn denk ik.
Roken op openbare plaatsen wordt hier in Zweden zeker niet geapreccieerd. Laura had mij al verteld dat er in Zweden weinig rokers zijn, maar ik had niet gedacht dat het zo extreem ging zijn. Ik had het al snel aan de stok met een mevrouw dat er mij op wees dat ik niet mocht roken aan de bushalte.
Verder was ik ook verbaasd over het feit dat Stockholm zo een groene stad is. Je hebt er veel mooie parken met leuke speeltuinen voor kinderen, die goed onderhouden zijn.
We zijn in Stockholm veel aangesproken geweest omdat ze aan de hand van ons gesprekken niet doorhadden uit welk land we kwamen. Als we dan zeiden dat we uit België kwamen,
wisten ze wel heel goed wat er in België allemaal is enzo (politiek dan vooral).
Onze reis zondagavond naar Gavle verliep zeer vlot. Wel heb je hier het systeem dat je op voorhand moet reserveren voor een plaats op de trein.
Op sommige uren betaal je ook meer voor hetzelfde traject. (wat in mijn ogen zeer onlogisch is)
We kwamen vrij laat toe in Gavle, maar de eerste indruk was zeer okÈ.
De volgende ochtend heb ik kennisgemaakt met Laura haar klasgenoten, het was wel fijn dat er zo veel Belgen waren, dat maakt het ook wat vlotter om contact te maken.
We zijn gaan wandelen door een bos naar de zee en het strand.
Ondanks de kou en de ijzige wind waar ik nog niet aan gewend was, was dit een prachtige wandeling. Ik denk dat het strand in de zomer ook zeer prettig moet zijn.
(Je kan de foto's ergens bekijken op Laura haar blogberichten).
Laura haar leerkracht is een zeer wijze man, ik denk dat zijn lessen en verhalen zeer interessant zijn. Dus Laura : goed opletten!
Woensdagavond zijn we naar het theater geweest. Het is een theatergezelschap uit Londen, en het leek zeer veelbelovend.
Het toneelstuk vond ik zeker niet slecht, maar het was soms wat moeilijk te begrijpen (maar dit zal wel volledig aan mij gelegen zijn).
Het was Engels gesproken en er hing een scherm met Zweedse ondertiteling voor de plaatstlijke bevolking. De meerderheid van het publiek waren wel studenten.
Donderdagavond zijn we gaan eten bij Laura haar klasgenoten en hebben we jungle speed gespeeld, heel gezellig! Ik denk dat het voor de studenten die hier
meerdere maanden verblijven wel heel prettig is dat ze met wat landgenoten samen kunnen vertoeven en koken.
Overdag had Laura vaak les, en heb ik zelf wat voor school kunnen werken en lezen. Het was mijn bedoeling om veel te werken, maar ik heb regelmatig
toch eens mijn schoenen aangetrokken om zelf op stap te gaan en de buurt te verkennen.
Vrijdag zijn we gaan shoppen in het centrum van Gavle. Je hebt er enkele winkelcentra en leuke winkels.
Zaterdagochtend zijn we vroeg opgestaan om de oude stad en Bonan te bezoeken.
De oude stad is heel gezellig. Kleine, maar gezellige houten huisjes in diverse kleuren.
Het uitzicht in Bonan was er een zoals op postkaartjes. We zijn er niet zo lang geweest omdat je in die regio heel weinig bussen hebt, maar we hebben toch
even kunnen genieten aan het water.
Op mijn laatste dag hier zijn we nog gaan zwemmen in het plaatstelijke zwembad. Mooi zwembad, maar het systeem is er niet zoals bij ons in België
Je hebt er allemaal gemeenschappelijke verkleedruimtes (mannen en vrouwen wel gescheiden). Zo viel het ons wel op dat de Zweden veel opener zijn opgevoed en
minder schaamte hebben over zichzelf.
Mijn tripje naar Zweden was super en zeker voor herhaling vatbaar.
Ik weet zeker dat er nog veel mooie plaatsten zijn in GavlÎ die het bekijken waart zijn.
Daarom heb ik besloten om in april nog enkele dagen terug te komen en Laura te ambeteren.
Ik ben alleszins blij met deze ervaring en wil zeker Laura nog bedanken dat ik mocht logeren bij haar.
Zweden mag dan wel niet het stereotype vakantieland zijn, ik wil het iedereen zeker aanraden.
Groetjes
Cassandra.
Aan alle mooie liedjes komen een eind.
Zo is Cassandra vorige week vrijdag aangekomen in Stockholm en was het vandaag alweer tijd om afscheid te nemen. Ik had gehoopt dit te kunnen schrijven wanneer ze al terug in België zou vertoeven, maar helaas heeft haar vlucht een énorme vertraging waardoor ze nu de nacht probeert door te brengen in Arlanda. Domper op de feestvreugde!
We hebben de afgelopen dagen samen nog kunnen genieten van een aantal zaken. Zo hebben we Bonan (een charmant vissershaventje) bezocht, kennisgemaakt met het oudere gedeelte van de stad, zijn we gaan zwemmen, eten,...
Enkele foto's (AANRADER!), je kan toch gewoon niet niet-houden van deze stad wanneer je de foto's ziet...
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/BonanEnOudeStadGavle
Ik heb Cassandra ook een kleine weergave van haar ervaringen hier laten maken. Geniet ervan!
Liefs,
Laura
BLOGBERICHT VAN CASSANDRA
Dag vrienden en leerkrachten van Laura,
Na hier een dag of 10 verbleven te hebben, kan ik toch enkele indrukken weergeven
over mijn verblijf in Zweden.
Onze eerste tussenstop, Stockholm, was al adembenemend mooi. Ik werd er al snel geconfronteerd met enkele grote verschillen tussen
Belgie en Zweden. Zo is er een groot verschil in vertrouwen. Wanneer je hier een museum bezoekt, hebben ze er vertrouwen in om je vrije doorgang te geven in alle zalen.
Uiteraard moet je wel betalen, en krijg je als bewijs een heel klein stickertje dat je op u trui moet plakken. Er is geen controle in de musea hier wat de stickers betreft,
maar ik heb toch niemand kunnen betrappen die gratis binnen ging. Zoiets zou in België niet het geval zijn denk ik.
Roken op openbare plaatsen wordt hier in Zweden zeker niet geapreccieerd. Laura had mij al verteld dat er in Zweden weinig rokers zijn, maar ik had niet gedacht dat het zo extreem ging zijn. Ik had het al snel aan de stok met een mevrouw dat er mij op wees dat ik niet mocht roken aan de bushalte.
Verder was ik ook verbaasd over het feit dat Stockholm zo een groene stad is. Je hebt er veel mooie parken met leuke speeltuinen voor kinderen, die goed onderhouden zijn.
We zijn in Stockholm veel aangesproken geweest omdat ze aan de hand van ons gesprekken niet doorhadden uit welk land we kwamen. Als we dan zeiden dat we uit België kwamen,
wisten ze wel heel goed wat er in België allemaal is enzo (politiek dan vooral).
Onze reis zondagavond naar Gavle verliep zeer vlot. Wel heb je hier het systeem dat je op voorhand moet reserveren voor een plaats op de trein.
Op sommige uren betaal je ook meer voor hetzelfde traject. (wat in mijn ogen zeer onlogisch is)
We kwamen vrij laat toe in Gavle, maar de eerste indruk was zeer okÈ.
De volgende ochtend heb ik kennisgemaakt met Laura haar klasgenoten, het was wel fijn dat er zo veel Belgen waren, dat maakt het ook wat vlotter om contact te maken.
We zijn gaan wandelen door een bos naar de zee en het strand.
Ondanks de kou en de ijzige wind waar ik nog niet aan gewend was, was dit een prachtige wandeling. Ik denk dat het strand in de zomer ook zeer prettig moet zijn.
(Je kan de foto's ergens bekijken op Laura haar blogberichten).
Laura haar leerkracht is een zeer wijze man, ik denk dat zijn lessen en verhalen zeer interessant zijn. Dus Laura : goed opletten!
Woensdagavond zijn we naar het theater geweest. Het is een theatergezelschap uit Londen, en het leek zeer veelbelovend.
Het toneelstuk vond ik zeker niet slecht, maar het was soms wat moeilijk te begrijpen (maar dit zal wel volledig aan mij gelegen zijn).
Het was Engels gesproken en er hing een scherm met Zweedse ondertiteling voor de plaatstlijke bevolking. De meerderheid van het publiek waren wel studenten.
Donderdagavond zijn we gaan eten bij Laura haar klasgenoten en hebben we jungle speed gespeeld, heel gezellig! Ik denk dat het voor de studenten die hier
meerdere maanden verblijven wel heel prettig is dat ze met wat landgenoten samen kunnen vertoeven en koken.
Overdag had Laura vaak les, en heb ik zelf wat voor school kunnen werken en lezen. Het was mijn bedoeling om veel te werken, maar ik heb regelmatig
toch eens mijn schoenen aangetrokken om zelf op stap te gaan en de buurt te verkennen.
Vrijdag zijn we gaan shoppen in het centrum van Gavle. Je hebt er enkele winkelcentra en leuke winkels.
Zaterdagochtend zijn we vroeg opgestaan om de oude stad en Bonan te bezoeken.
De oude stad is heel gezellig. Kleine, maar gezellige houten huisjes in diverse kleuren.
Het uitzicht in Bonan was er een zoals op postkaartjes. We zijn er niet zo lang geweest omdat je in die regio heel weinig bussen hebt, maar we hebben toch
even kunnen genieten aan het water.
Op mijn laatste dag hier zijn we nog gaan zwemmen in het plaatstelijke zwembad. Mooi zwembad, maar het systeem is er niet zoals bij ons in België
Je hebt er allemaal gemeenschappelijke verkleedruimtes (mannen en vrouwen wel gescheiden). Zo viel het ons wel op dat de Zweden veel opener zijn opgevoed en
minder schaamte hebben over zichzelf.
Mijn tripje naar Zweden was super en zeker voor herhaling vatbaar.
Ik weet zeker dat er nog veel mooie plaatsten zijn in GavlÎ die het bekijken waart zijn.
Daarom heb ik besloten om in april nog enkele dagen terug te komen en Laura te ambeteren.
Ik ben alleszins blij met deze ervaring en wil zeker Laura nog bedanken dat ik mocht logeren bij haar.
Zweden mag dan wel niet het stereotype vakantieland zijn, ik wil het iedereen zeker aanraden.
Groetjes
Cassandra.
dinsdag 19 februari 2013
Skutskar
Hejhej!
Hier ben ik terug, vanuit het wondermooie Zweden.
Dag na dag wint Zweden een stukje van m'n hartje. Maar wees gerust, België (met zijn heerlijke frietjes, chocolade en m'n lieve vriendjes) heeft ook nog een stukje hart van mij!
Maandag hebben we een wandeling gedaan in de omgeving van Skutskar, waar onze leerkracht woont..
Het was werkelijk prachtig, we wandelden door de bossen en naar de zee... 1 woord: wauw!
We hebben genoten van een zeer koude maar aangename wandeling door de sneeuw.
's Middags hebben we gezellig samen rond het kampvuur gezeten. Dit was het eerste moment dat ik al met tegenzin dacht aan het moment dat ik zal moeten vertrekken. Ik ben hier nu een maand en weet zeker dat ik gerust nog wat langer hier zou kunnen blijven. Voorlopig moet ik daar mijn hoofd nog niet over breken, gelukkig!
Vandaag was een normale lesdag, jawel, die hebben we ook!
Toen ik thuiskwam was het wel ongelooflijk leuk dat Cassandra voor me gekookt had, een echt thuiskomen gevoel!
Enkele foto's van Skutskar: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/HetPrachtigeSkutskar
Bedankt voor jullie aandacht en tot de volgende!
Liefs,
Laura
Hier ben ik terug, vanuit het wondermooie Zweden.
Dag na dag wint Zweden een stukje van m'n hartje. Maar wees gerust, België (met zijn heerlijke frietjes, chocolade en m'n lieve vriendjes) heeft ook nog een stukje hart van mij!
Maandag hebben we een wandeling gedaan in de omgeving van Skutskar, waar onze leerkracht woont..
Het was werkelijk prachtig, we wandelden door de bossen en naar de zee... 1 woord: wauw!
We hebben genoten van een zeer koude maar aangename wandeling door de sneeuw.
's Middags hebben we gezellig samen rond het kampvuur gezeten. Dit was het eerste moment dat ik al met tegenzin dacht aan het moment dat ik zal moeten vertrekken. Ik ben hier nu een maand en weet zeker dat ik gerust nog wat langer hier zou kunnen blijven. Voorlopig moet ik daar mijn hoofd nog niet over breken, gelukkig!
Vandaag was een normale lesdag, jawel, die hebben we ook!
Toen ik thuiskwam was het wel ongelooflijk leuk dat Cassandra voor me gekookt had, een echt thuiskomen gevoel!
Enkele foto's van Skutskar: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/HetPrachtigeSkutskar
Bedankt voor jullie aandacht en tot de volgende!
Liefs,
Laura
zondag 17 februari 2013
I felt in love with Stockholm!
Dag lieve lezers,
Toen ik toekwam in Zweden deed ik samen met Chloë en Robin een snelcitytripje Stockholm. Het was dus tijd om eens een echt weekendje Stockholm te doen. Hiervan kon ik genieten met Cassandra, een vriendin die me kwam bezoeken!
Ik ben haar gaan ophalen op de luchthaven van Arlanda, daar begon ons avontuur.
Arlanda ligt nog vrij ver van Stockholm en de weg naar Stockholm zelf begon niet zo denderend. We wouden op een voordelige manier naar Stockholm reizen maar hielden daarbij geen rekening met de moeilijkheidsgraad... Stockholm voor beginners was gestart. Eens aangekomen in Stockholm was het tijd voor een hapje en drankje, ik moet eerlijk bekennen dat ik amper kennis heb van echte Zweedse specialiteiten dus prefereerden we de -ook bij ons gekende- pizzahut. Eens ons maagje was gevuld waren we klaar voor het echte avontuur, de zoektocht door de metro naar ons hotel. Het verliep verassend vlot, als je de haltes die we te vroeg afstapten even vergeten ;)!
We stippelden die avond onze citytrip heel precies uit, van een organisatie gesproken... Deze organisatie bracht ons zaterdag naar het park vlakbij het hotel, een prachtig park waar ik ook al kennis mocht met maken de vorige keer dat ik in Stockholm was.
We vroegen ons toen af wat de fijne -maar toch vreemde- speeltuin was. Door een kleine verdieping in het Zweedse schoolsysteem wist ik ondertussen dat dit een kleuterklas is. De peuters en kleuters in Zweden spelen namelijk de hele dag buiten.
Het is fantastisch om te zien hoe de school (en vooral de schoolomgeving) hieraan aangepast is, de foto's kunnen jullie zeker en vast een beeld geven. 't is echt prachtig om te zien hoe ze buiten toch didactisch materiaal kunnen toepassen.
Nadien trokken we naar het Natuurhistorisch museum. Waar we kennis mochten maken met zeer uiteenlopende thema's (evolutie van aap tot mens, klimaatsveranderingen, dieren die in Zweden vaak voorkomen, verschillende dieren (van 234849 soorten kakkerlakken tot 763940984 soorten vlinders, om nog maar te zwijgen van de miljoenen vogels... Oké ik overdrijf misschien een klein beetje maar toch mag je je echt iets groot voorstellen!!!), en nog veel andere zaken.
Toen we buitenkwamen waren we zeker en vast onder de indruk maar nu ik het moet verwoorden is het moeilijk om hierover te reflecteren. Reflecteren zal trouwens nog genoeg moeten gebeuren wanneer ik mijn eindstage doe, dus ik behou mijn reflecteerkunsten tot dan - dank voor uw begrip!
Nadien brachten we een bezoek aan het Hard Rock cafe aangezien ik op stap was met een echte fan, ikzelf heb ook al enkele Hard Rock cafe's mogen bewonderen en ben ook telkens onder de indruk.
Ik moet toegeven dat we na zo'n drukke dag (al lijkt het wanneer ik het hier zo noteer maar een dag uit de duizend) allebei 'den haak af' waren, ons zalige bedje kwam dus als geroepen.
Enkele uren later bracht moeder natuur ons een nieuwe dag.
Deze dacht bracht ons tot het museum voor wetenschap en techniek.
Een echt paradijs voor kinderen, en daardoor ook voor ons!
Ze hadden een prachtige 'kinder'afdeling met allerlei proeven, proeven die zeker didactische inspiratie gaven. Cassandra en ik waren in de zevende hemel. Ook de rest van het museum was zeker de moeite. Ook dit museum had een zeer ruim aanbod. Van 100 nuttige uitvindingen tot de industrie in Zweden.
Alweer een museum dat zeker een bezoekje waard is wanneer je in Stockholm bent!
Ondertussen zijn we aangekomen in Gävle!
Morgen gaan we een wandeling maken met Bengt en de klasgenoten, ik kijk er al naar uit!
De volgende blog mogen jullie snel verwachten, deze zal namelijk geschreven worden door de enige echte Cassandra, filosoof in wording!
Foto's van onze trip in Stockholm (PLUS de kleuterschool, de musea en vele kronkels in ons hoofd!) zijn te vinden op: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Stockholm1517Februari
Tot de volgende!
Liefs,
Cassandra en Laura
Toen ik toekwam in Zweden deed ik samen met Chloë en Robin een snelcitytripje Stockholm. Het was dus tijd om eens een echt weekendje Stockholm te doen. Hiervan kon ik genieten met Cassandra, een vriendin die me kwam bezoeken!
Ik ben haar gaan ophalen op de luchthaven van Arlanda, daar begon ons avontuur.
Arlanda ligt nog vrij ver van Stockholm en de weg naar Stockholm zelf begon niet zo denderend. We wouden op een voordelige manier naar Stockholm reizen maar hielden daarbij geen rekening met de moeilijkheidsgraad... Stockholm voor beginners was gestart. Eens aangekomen in Stockholm was het tijd voor een hapje en drankje, ik moet eerlijk bekennen dat ik amper kennis heb van echte Zweedse specialiteiten dus prefereerden we de -ook bij ons gekende- pizzahut. Eens ons maagje was gevuld waren we klaar voor het echte avontuur, de zoektocht door de metro naar ons hotel. Het verliep verassend vlot, als je de haltes die we te vroeg afstapten even vergeten ;)!
We stippelden die avond onze citytrip heel precies uit, van een organisatie gesproken... Deze organisatie bracht ons zaterdag naar het park vlakbij het hotel, een prachtig park waar ik ook al kennis mocht met maken de vorige keer dat ik in Stockholm was.
We vroegen ons toen af wat de fijne -maar toch vreemde- speeltuin was. Door een kleine verdieping in het Zweedse schoolsysteem wist ik ondertussen dat dit een kleuterklas is. De peuters en kleuters in Zweden spelen namelijk de hele dag buiten.
Het is fantastisch om te zien hoe de school (en vooral de schoolomgeving) hieraan aangepast is, de foto's kunnen jullie zeker en vast een beeld geven. 't is echt prachtig om te zien hoe ze buiten toch didactisch materiaal kunnen toepassen.
Nadien trokken we naar het Natuurhistorisch museum. Waar we kennis mochten maken met zeer uiteenlopende thema's (evolutie van aap tot mens, klimaatsveranderingen, dieren die in Zweden vaak voorkomen, verschillende dieren (van 234849 soorten kakkerlakken tot 763940984 soorten vlinders, om nog maar te zwijgen van de miljoenen vogels... Oké ik overdrijf misschien een klein beetje maar toch mag je je echt iets groot voorstellen!!!), en nog veel andere zaken.
Toen we buitenkwamen waren we zeker en vast onder de indruk maar nu ik het moet verwoorden is het moeilijk om hierover te reflecteren. Reflecteren zal trouwens nog genoeg moeten gebeuren wanneer ik mijn eindstage doe, dus ik behou mijn reflecteerkunsten tot dan - dank voor uw begrip!
Nadien brachten we een bezoek aan het Hard Rock cafe aangezien ik op stap was met een echte fan, ikzelf heb ook al enkele Hard Rock cafe's mogen bewonderen en ben ook telkens onder de indruk.
Ik moet toegeven dat we na zo'n drukke dag (al lijkt het wanneer ik het hier zo noteer maar een dag uit de duizend) allebei 'den haak af' waren, ons zalige bedje kwam dus als geroepen.
Enkele uren later bracht moeder natuur ons een nieuwe dag.
Deze dacht bracht ons tot het museum voor wetenschap en techniek.
Een echt paradijs voor kinderen, en daardoor ook voor ons!
Ze hadden een prachtige 'kinder'afdeling met allerlei proeven, proeven die zeker didactische inspiratie gaven. Cassandra en ik waren in de zevende hemel. Ook de rest van het museum was zeker de moeite. Ook dit museum had een zeer ruim aanbod. Van 100 nuttige uitvindingen tot de industrie in Zweden.
Alweer een museum dat zeker een bezoekje waard is wanneer je in Stockholm bent!
Ondertussen zijn we aangekomen in Gävle!
Morgen gaan we een wandeling maken met Bengt en de klasgenoten, ik kijk er al naar uit!
De volgende blog mogen jullie snel verwachten, deze zal namelijk geschreven worden door de enige echte Cassandra, filosoof in wording!
Foto's van onze trip in Stockholm (PLUS de kleuterschool, de musea en vele kronkels in ons hoofd!) zijn te vinden op: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Stockholm1517Februari
Tot de volgende!
Liefs,
Cassandra en Laura
maandag 11 februari 2013
Dina drömmar, vår drivkraft
Hejhej,
Eindelijk tijd en mogelijkheden om te bloggen... Driewerf hoera!
De voorbije week was heel gezellig (met dank aan de lieve klasgenootjes!)!
Zaterdag zijn mijn mama's (mooie & schoonmama) en schoonbroer en -zus toegekomen.
Zij zullen Gävle weer verlaten op woensdag.
Vandaag hebben we kennis gemaakt met de school waar Bengt's (leraar) vrouw werkt.
Het verschil met Belgische scholen is zeer groot, zo groot dat ik nu in mijn omschrijving allicht iets belangrijks zal vergeten...
Ik probeer de grootste verschillen even op te sommen:
Eindelijk tijd en mogelijkheden om te bloggen... Driewerf hoera!
De voorbije week was heel gezellig (met dank aan de lieve klasgenootjes!)!
Zaterdag zijn mijn mama's (mooie & schoonmama) en schoonbroer en -zus toegekomen.
Zij zullen Gävle weer verlaten op woensdag.
Vandaag hebben we kennis gemaakt met de school waar Bengt's (leraar) vrouw werkt.
Het verschil met Belgische scholen is zeer groot, zo groot dat ik nu in mijn omschrijving allicht iets belangrijks zal vergeten...
Ik probeer de grootste verschillen even op te sommen:
- de kinderen dragen pantoffels in de lokalen, schoenen worden prompt uitgedaan.
- er is een zeer huiselijke sfeer aanwezig, de leerlingen en leerkrachten eten bijvoorbeeld samen.
- de peuters en kleuters spelen constant buiten, voor deze leeftijden zijn er geen lokalen voorzien. Zij doen hun middagdutje in een tuinhuisje.
- de kinderen gaan tot hun 16 jaar naar de lagere school (en een stukje middelbaar - ze splitsen dit op in 'grades', nadien gaan ze naar het gymnasium waar zij een keuze maken (daar kiezen zij of ze gaan verder studeren, een beroep kiezen, ....) een beetje vergelijkbaar met het secundair onderwijs bij ons.
- de leerlingen hebben verschillende leerkrachten, die ze met hun voornaam aanspreken.
- straffen is verboden bij de wet (dus ook de leerlingen even buiten zetten mag niet). Zij proberen dit te vervangen door in gesprek te gaan met de leerlingen.
- Ipad! In sommige klassen hebben alle leerlingen een Ipad. Op die manier krijgen de leerlingen op een aangename manier les.
- De leerlingen krijgen les op een creatieve manier en er zijn ook aparte 'creatieve vakken' zoals breien en naaien, kunstvakken. De mooie filosofie hierachter is dat kinderen op de manier op verschillende wijzen leren denken. Zo leren ze niet de vaardigheden maar leren ze ook probleemoplossend denken. 2 vliegen in & klap me dunkt.
- en zo ben ik allicht nog vele dingen vergeten..
Morgen weet ik in welke school ik mijn stage hier zal lopen, ook zal ik verdere instructies krijgen over deze stage. Want momenteel is het nog in het duister tasten wat deze stage betreft. Ik kijk er alvast naar uit om andere Zweedse scholen te zien en of de verschillen met België in alle scholen zo groot zijn.
Liefs,
Laura
dinsdag 5 februari 2013
Van het ene ongeluk naar het andere!
Hello there!
Ik bied alvast mijn excuses aan voor het weinige bloggen! Na de vreselijke internetproblemen volgden er ziektekiemen en computerproblemen. Mijn laptop is gecrashed, amen - vaarwel - goodbye - tot nooit meer...
Waardoor het tot volgende week zaterdag moeilijk zal zijn om blogjes te posten!
Het lijkt wel of m'n blog geboycot wordt want ik had me voorgenomen om elke dag een blogje te schrijven...
Maandag hadden we een dagje les :) deze les verliep voor mij zeer moeilijk.. Onze leraar is nogal een spraakwaterval die van de hak op de tak springt en doe daar nog een portie stevige engelse woordenschat bij en je begrijpt bijna hoe het kwam waarom die lange lesdag zwaar was. Bovendien waren enkele ziektekiemen grondig hun werk aan het doen ten huize Laura ( de snoodaards )!!!
Tegen de avond was ik behoorlijk mottig! Toen ook m'n pc besloot het leven te laten moet ik toegeven dat er een vloekske vanaf kon.. Ik besloot die ellendige dag achter mij te laten met een dutje en hoopte dat dinsdag fijner zou zijn..
Helaas... Hello Murphy...
Ik stond op en voelde me vreselijk. Een korte samenvatting van de dag: slapen, toilet, koorts nemen, slapen, toilet, ...
Die koorts schommelde trouwens de hele dag tussen 38 graden en 39,5...vreselijk!
Vandaag, woensdag was het al veel beter, fioew! Weg koorts en enkel nog vervelende keelpijn en een lelijk hoestje! Maar absoluut leefbaar! Ik besloot wel om het vandaag rustig aan te doen! Morgen misschien ook nog, ik zeg wel: misschien! Er is morgen een hockey-match die ik graag zou zien... 'S avonds... Hallo engel op m'n schouder, ah en hallo duivel (misschien kan jij vriendjes worden met meneer Murphy?)
We zien wel :)
Nog enkele leuke weetjes ( van deze ietwat saaie dagen)
* de computerman die dinsdag 2 keer belde en dan m'n deur opendeed dacht zeker en vast dat ik een stevige kater had toen ik mijn kamer uitstrompelde en zei dat mijn laptop gecrasht was... Oeps
* dank aan Bobientje (Robin) om mijn yoghurtfles te openen, anders was ik allicht verhongerd
* zaterdag eten we pannenkoeken bij Marianne voor lichtmis !
* als ik beter ben is de planning als volgt; hockey op donderdag en vrijdag een feestje.
Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik tijdens de zieke nacht en dag even een glimp van heimwee kon ontdekken bij mezelf, toch ben ik hier nog reuzeblij en kan ik zeggen: ik heb er zin in ( in alles wat nog volgt! )
Liefs
Ik bied alvast mijn excuses aan voor het weinige bloggen! Na de vreselijke internetproblemen volgden er ziektekiemen en computerproblemen. Mijn laptop is gecrashed, amen - vaarwel - goodbye - tot nooit meer...
Waardoor het tot volgende week zaterdag moeilijk zal zijn om blogjes te posten!
Het lijkt wel of m'n blog geboycot wordt want ik had me voorgenomen om elke dag een blogje te schrijven...
Maandag hadden we een dagje les :) deze les verliep voor mij zeer moeilijk.. Onze leraar is nogal een spraakwaterval die van de hak op de tak springt en doe daar nog een portie stevige engelse woordenschat bij en je begrijpt bijna hoe het kwam waarom die lange lesdag zwaar was. Bovendien waren enkele ziektekiemen grondig hun werk aan het doen ten huize Laura ( de snoodaards )!!!
Tegen de avond was ik behoorlijk mottig! Toen ook m'n pc besloot het leven te laten moet ik toegeven dat er een vloekske vanaf kon.. Ik besloot die ellendige dag achter mij te laten met een dutje en hoopte dat dinsdag fijner zou zijn..
Helaas... Hello Murphy...
Ik stond op en voelde me vreselijk. Een korte samenvatting van de dag: slapen, toilet, koorts nemen, slapen, toilet, ...
Die koorts schommelde trouwens de hele dag tussen 38 graden en 39,5...vreselijk!
Vandaag, woensdag was het al veel beter, fioew! Weg koorts en enkel nog vervelende keelpijn en een lelijk hoestje! Maar absoluut leefbaar! Ik besloot wel om het vandaag rustig aan te doen! Morgen misschien ook nog, ik zeg wel: misschien! Er is morgen een hockey-match die ik graag zou zien... 'S avonds... Hallo engel op m'n schouder, ah en hallo duivel (misschien kan jij vriendjes worden met meneer Murphy?)
We zien wel :)
Nog enkele leuke weetjes ( van deze ietwat saaie dagen)
* de computerman die dinsdag 2 keer belde en dan m'n deur opendeed dacht zeker en vast dat ik een stevige kater had toen ik mijn kamer uitstrompelde en zei dat mijn laptop gecrasht was... Oeps
* dank aan Bobientje (Robin) om mijn yoghurtfles te openen, anders was ik allicht verhongerd
* zaterdag eten we pannenkoeken bij Marianne voor lichtmis !
* als ik beter ben is de planning als volgt; hockey op donderdag en vrijdag een feestje.
Al moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik tijdens de zieke nacht en dag even een glimp van heimwee kon ontdekken bij mezelf, toch ben ik hier nog reuzeblij en kan ik zeggen: ik heb er zin in ( in alles wat nog volgt! )
Liefs
Enkele kleine weetjes
Hejhej!
-weetjestijd-
-weetjestijd-
- Ik ben volledig geslaagd voor mijn examens die ik in januari gemaakt heb.
- Hoera! (of in het Zweeds Hurra Hurra Hurra Hurra!)
- Zaterdag komen m'n mama, schoonmama, schoonbroer & schoonzus! (wederom Hurra Hurra Hurra Hurra)
- Volgende week vrijdag komt Cassandra (raad maar wat hier volgt!)
- 2 jarige feestbeesten mochten de revue al passeren, proficiat Christophe & Sussanne!
- 1 van de vakken is veranderd voor mij. Ik neem nu deel aan het vak Individual Assignment waar ik samen met Stephanie onderzoek ga doen naar 'blijven zitten' in België en Zweden (hier blijven leerlingen veel minder zitten...)
- Fika-tijd is zoooo fantastisch gezellig en leuk (= thee en koekjes & kletsen maar!)
- Het oriëntatiegevoel van onze boys is niet wat het moet zijn! Ze zijn licht verloren gelopen waardoor ze te laat kwamen in de les.
- Volgens onze wijze leraar is het maar normaal dat ik dinsdag een les zou skippen, natuurlijk moet ik bij mijn familie zijn.
- ik ben momenteel al uitgebabbeld.
Liefs,
Laura
zondag 27 januari 2013
Picture-time
Hej hej,
Gisteren gingen we naar de klas naar het Gävle konserthus naar The local Heroes en Galan 2013. Een evenement waar de lokale bandjes en groepen een optreden gaven. We gingen naar dit evenement op aanraden van Bengt, onze leraar, die natuurlijk ook zelf aanwezig was.
Het was leuk om de lokale groepen te horen maar ook moeilijk om te luisteren naar het Zweeds. Het is nog heel moeilijk om dingen te begrijpen, we kregen dan ook geen Zweedse les. Mijn Zweedse kennis blijft momenteel bij: hej hej (hallo), hej do (wanneer we weggaan), tack (danku), ... Het is dus nog gene vetten, om het lomp te zeggen ;).
Er was een groep waar we in de les reeds een voorproefje van hadden gekregen: Deer Tracks. Deze groep is aan het opkomen in Europa en Amerika.
Wie eens naar hun site wil kijken: http://www.thedeertracksmusic.com/#/ of een voorproefje op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=xxMMYfzvPvs&list=UUNnEdIivzOu5bxHpx3vHevg&index=1.
Na lang geduld te moeten uitoefenen heb ik toch enkele foto's onnline gezet.
Ik waarschuw jullie, misschien zal dit een teleurstelling zijn...
Ik heb echt nog niet veel foto's omdat mijn batterijen in Stockholm plots leeg waren. Voor foto's in Stockholm verwijs ik jullie met plezier door naar de blog van Robin. Ik zal zelf ook wel nog enkele keren een uitstapje maken naar Stockholm & dan vul ik dit album met plezier aan.
Foto's stockholm: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Stockholm#
Ook heb ik voor jullie mijn huisvesting eens getrokken, ik moet eerlijk toegeven dat mijn foto's à la Laura zijn en dat ik dus niet echt rekening heb gehouden met rondslingerende voorwerpen. Noem het maar: het leven zoals het is op Laura's kot ;)
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/MyHomeForThreeMonths#
Sinds kort kan ik ook mijn adres gegevens aanvullen :)...
Deze kan je vinden bij contactgegevens (indien het gemis te groot wordt).
(Ps: briefjes krijgen zou geweldig zijn, hihi)
Ondertussen zijn de 3 OSO-studenten aangekomen in Gävle, met hen gaan we deze avond gaan eten. Ik kijk er al naar uit.
Voila, bij deze zijn jullie volledig ge-update over de Gävlese avonturen...
Liefs,
Laura
Gisteren gingen we naar de klas naar het Gävle konserthus naar The local Heroes en Galan 2013. Een evenement waar de lokale bandjes en groepen een optreden gaven. We gingen naar dit evenement op aanraden van Bengt, onze leraar, die natuurlijk ook zelf aanwezig was.
Het was leuk om de lokale groepen te horen maar ook moeilijk om te luisteren naar het Zweeds. Het is nog heel moeilijk om dingen te begrijpen, we kregen dan ook geen Zweedse les. Mijn Zweedse kennis blijft momenteel bij: hej hej (hallo), hej do (wanneer we weggaan), tack (danku), ... Het is dus nog gene vetten, om het lomp te zeggen ;).
Er was een groep waar we in de les reeds een voorproefje van hadden gekregen: Deer Tracks. Deze groep is aan het opkomen in Europa en Amerika.
Wie eens naar hun site wil kijken: http://www.thedeertracksmusic.com/#/ of een voorproefje op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=xxMMYfzvPvs&list=UUNnEdIivzOu5bxHpx3vHevg&index=1.
Na lang geduld te moeten uitoefenen heb ik toch enkele foto's onnline gezet.
Ik waarschuw jullie, misschien zal dit een teleurstelling zijn...
Ik heb echt nog niet veel foto's omdat mijn batterijen in Stockholm plots leeg waren. Voor foto's in Stockholm verwijs ik jullie met plezier door naar de blog van Robin. Ik zal zelf ook wel nog enkele keren een uitstapje maken naar Stockholm & dan vul ik dit album met plezier aan.
Foto's stockholm: https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/Stockholm#
Ook heb ik voor jullie mijn huisvesting eens getrokken, ik moet eerlijk toegeven dat mijn foto's à la Laura zijn en dat ik dus niet echt rekening heb gehouden met rondslingerende voorwerpen. Noem het maar: het leven zoals het is op Laura's kot ;)
https://picasaweb.google.com/111328479250766255830/MyHomeForThreeMonths#
Sinds kort kan ik ook mijn adres gegevens aanvullen :)...
Deze kan je vinden bij contactgegevens (indien het gemis te groot wordt).
(Ps: briefjes krijgen zou geweldig zijn, hihi)
Ondertussen zijn de 3 OSO-studenten aangekomen in Gävle, met hen gaan we deze avond gaan eten. Ik kijk er al naar uit.
Voila, bij deze zijn jullie volledig ge-update over de Gävlese avonturen...
Liefs,
Laura
zaterdag 26 januari 2013
Vertraagd blogberichtje
Dag lieve bloglezertjes,
Waarschijnlijk dachten jullie dat ik vergeten was af en toe een blogje te posten.
Dat ik het te druk had of even van de aardbol verdwenen was.
Maar jullie hebben geluk!!! Door te verhuizen naar mijn nieuwe woonst, dit keer voor 3 maand, ontstonden er problemen met het internet waardoor het voor mij niet mogelijk was om een blog te posten!
Maar nu ben ik terug en heb dus reuzeveel nieuwe Zweudse verhalen voor jullie!
Zoals jullie al lazen ben ik ondertussen ingetrokken in mijn studio'tje waar ik de komende 3 maanden zal verblijven. De verhuis naar hier verliep niet bepaald van een leien dakje, ik heb echt geluk dat ik een man in de buurt had die kon helpen met de valiezen. Ik vrees dat ik er anders nooit geraakt was. Mijn doel is dus werkelijk: de komende 3 maand zo veel mogelijk gewicht en bagage 'kwijtgeraken' door spullen te geven aan de lieve bezoekers die zullen komen (wees gewaarschuwd)!
Diezelfde avond maakten we kennis met de Zweedse uitgangscultuur, meer hierover volgt bij de omschrijving van het 2de feestje.
Mijn plekje was wel nog een beetje leeg waardoor ik alvast besloot de dag nadien een uitstapje te maken naar de IKEA, waardoor het hier alvast een stuk gezelliger werd.
Ik had nog altijd geen internet op mijn kot waardoor de dag nadien de hel werd.
Het begon allemaal toen ik opstond. Robin en Kristof hadden op deskundige wijze mijn gordijnen opgehangen. Doch stond ik op en kreeg ik onmiddellijk de gordijnrail tegen m'n hoofd, dit resulteerde in een bescheiden builtje. Dit bevorderde mijn ochtendhumeur absoluut niet, en het werd er niet beter op.
Ik moest voor de internetverbinding telefoontjes doen. Telefoontjes à la belgique (lees: automatische telefoonlijnen - druk op 1 voor... druk op 2 voor... maar dan allemaal in het Zweeds). Het was vreselijk, ik verstond er niets van en drukte dan maar op verschillende knopjes waardoor ik van her naar der werd gestuurd en uiteindelijk altijd verbonden was. Ook hebben ze énorme wachtlijnen (ongeveer 20 minuten per telefoontje). Ik hing de hele voormiddag aan de telefoon zonder resultaat!!! FRUSTRATIE.
Gelukkig hebben Marianne en Lisa die avond het lef gehad om de WIFI-verbinding te gaan vragen aan mijn buur. Ook kreeg ik hulp van 2 spaanse boys die zin hadden het te fixen.
Ze kwamen tot de conclusie dat het gewoon aan mijn muur lag (de muur waar het internet moest uitkomen, ik ken het juiste woord niet).
Maar nu dus eindelijk: internet! Joepie (oké, ik beken: een leven zonder internet leek onmogelijk)
Het avondeten hebben we mogen verorberen bij onze Duitse klasgenoten: pizza-time! Het was echt heel gezellig!
's Avonds gingen we nog eens uit naar school. Er word hier echt op z'n Amerikaans uitgegaan. Er is een soort huis in het missen van de school waar er feestjes worden gehouden. Echt zoals in sommige Amerikaanse films.
Dit keer waren er zeer veel Zweden van de partij. We waren lichtjes in shock van het grote cultuurverschil. De verschillen tussen ons en de desbetreffende meisjes waren énorm. Wie details wil kan ze gerust verkrijgen :D. Ik ben er alleszins nog niet goed van als ik eraan terugdenk.
Vanavond gaan we naar het Konserthuss, daar hebben we met de volledige klas afgesproken, ook onze leerkracht is van de partij.
Ik weet dat er dringend foto's dienen te komen en ik beloof op m'n communiezieltje dit binnenkort te doen :)
Tot de volgende!
Liefs,
Laura
Waarschijnlijk dachten jullie dat ik vergeten was af en toe een blogje te posten.
Dat ik het te druk had of even van de aardbol verdwenen was.
Maar jullie hebben geluk!!! Door te verhuizen naar mijn nieuwe woonst, dit keer voor 3 maand, ontstonden er problemen met het internet waardoor het voor mij niet mogelijk was om een blog te posten!
Maar nu ben ik terug en heb dus reuzeveel nieuwe Zweudse verhalen voor jullie!
Zoals jullie al lazen ben ik ondertussen ingetrokken in mijn studio'tje waar ik de komende 3 maanden zal verblijven. De verhuis naar hier verliep niet bepaald van een leien dakje, ik heb echt geluk dat ik een man in de buurt had die kon helpen met de valiezen. Ik vrees dat ik er anders nooit geraakt was. Mijn doel is dus werkelijk: de komende 3 maand zo veel mogelijk gewicht en bagage 'kwijtgeraken' door spullen te geven aan de lieve bezoekers die zullen komen (wees gewaarschuwd)!
Diezelfde avond maakten we kennis met de Zweedse uitgangscultuur, meer hierover volgt bij de omschrijving van het 2de feestje.
Mijn plekje was wel nog een beetje leeg waardoor ik alvast besloot de dag nadien een uitstapje te maken naar de IKEA, waardoor het hier alvast een stuk gezelliger werd.
Ik had nog altijd geen internet op mijn kot waardoor de dag nadien de hel werd.
Het begon allemaal toen ik opstond. Robin en Kristof hadden op deskundige wijze mijn gordijnen opgehangen. Doch stond ik op en kreeg ik onmiddellijk de gordijnrail tegen m'n hoofd, dit resulteerde in een bescheiden builtje. Dit bevorderde mijn ochtendhumeur absoluut niet, en het werd er niet beter op.
Ik moest voor de internetverbinding telefoontjes doen. Telefoontjes à la belgique (lees: automatische telefoonlijnen - druk op 1 voor... druk op 2 voor... maar dan allemaal in het Zweeds). Het was vreselijk, ik verstond er niets van en drukte dan maar op verschillende knopjes waardoor ik van her naar der werd gestuurd en uiteindelijk altijd verbonden was. Ook hebben ze énorme wachtlijnen (ongeveer 20 minuten per telefoontje). Ik hing de hele voormiddag aan de telefoon zonder resultaat!!! FRUSTRATIE.
Gelukkig hebben Marianne en Lisa die avond het lef gehad om de WIFI-verbinding te gaan vragen aan mijn buur. Ook kreeg ik hulp van 2 spaanse boys die zin hadden het te fixen.
Ze kwamen tot de conclusie dat het gewoon aan mijn muur lag (de muur waar het internet moest uitkomen, ik ken het juiste woord niet).
Maar nu dus eindelijk: internet! Joepie (oké, ik beken: een leven zonder internet leek onmogelijk)
Het avondeten hebben we mogen verorberen bij onze Duitse klasgenoten: pizza-time! Het was echt heel gezellig!
's Avonds gingen we nog eens uit naar school. Er word hier echt op z'n Amerikaans uitgegaan. Er is een soort huis in het missen van de school waar er feestjes worden gehouden. Echt zoals in sommige Amerikaanse films.
Dit keer waren er zeer veel Zweden van de partij. We waren lichtjes in shock van het grote cultuurverschil. De verschillen tussen ons en de desbetreffende meisjes waren énorm. Wie details wil kan ze gerust verkrijgen :D. Ik ben er alleszins nog niet goed van als ik eraan terugdenk.
Vanavond gaan we naar het Konserthuss, daar hebben we met de volledige klas afgesproken, ook onze leerkracht is van de partij.
Ik weet dat er dringend foto's dienen te komen en ik beloof op m'n communiezieltje dit binnenkort te doen :)
Tot de volgende!
Liefs,
Laura
maandag 21 januari 2013
first day at HIG.
Héj héj (dé begroeting onder de Zweden);
De eerste dag op de nieuwe grote school. Natuurlijk waren we deze ochtend een tikkeltje zenuwachtig. Het voelde even aan als de eerste schooldag op de hogeschool. Ik zie me daar op Artevelde ook nog steeds staan, allemaal onzeker staan rondkijken. Net als bange wezeltjes, terwijl die wezels nu toch mijn maatjes voor het leven zijn.
Maar die eerste schooldag, zo van van huis, waar de meeste studenten onze moedertaal niet spraken, leek toch wel eng.
We begonnen onze dag met een wandeling door het supermooie park, een betere remedie tegen een ochtendhumeur bestaat absoluut niet. Iets wat me dagelijks ook opnieuw opvalt is dat wanneer je diep inademt een leuke tinteling in de keel krijgt, natuurlijk kan dit van de koude zijn, maar toch doet het me goed.
Na een zoektocht op het grote domein van de Hogeschool kwamen we eindelijk aan bij het Studentencentrum waar Chloë ons opwachtte.
We maakten al gauw kennis met Bengt, onze leerkracht voor het vak "The swedish school system". Hij noemde zichzelf alvast een "oude grijze wolf", en zo kan je hem ook wel omschrijven. Zijn uiteenzitting, die hij 'social-call' noemde was een weergave van zijn eigen chaos. Soms was het voor mij moeilijk om mijn concentratie te behouden. De combinatie van het Engels & zijn diepzinnige woorden vergden enige aandacht.
Ik zou hem niet beter kunnen omschrijven dan een wijze, filosofische wolf.
Ik kijk al uit naar de volgende lessen van hem.
Hij wil ons dieper laten nadenken over wie we zijn, het leven, de gebeurtenissen in de wereld. En op een of andere manier voel ik me er hier nog veel ontvankelijker voor zulke diepgaande gesprekken. De sfeer in dit land heeft mij momenteel serieus in de macht. Ik ben nog steeds verwonderd over het hele plaatje.
In onze klas zitten we met veel Belgen samen, altijd fijn. Naast landgenoten zijn er natuurlijk ook andere nationaliteiten aanwezig. Zo is er 1 Keniaans meisje, 2 Duitse meisjes, 2 Oostenrijkse meisjes en tot slot 1 Zwitsers meisje. Wij, Belgen, zijn momenteel met 7 maar vrijdag komen er nog 3 OSO-studenten van onze Hogeschool. Waardoor wij dus zeker in de meerderheid zijn.
De rest van de dag hadden we een soort introductie rond allerlei zaken. Van de ICT-zaken (ohja, het kon NOG moeilijker dan Dinar, DileAhs & consoorten), de studentenvereniging (waar wij waarschijnlijk wel deel van uitmaken binnenkort), de kerkgemeenschap (jawel!) en nog vele andere dingen. Eventjes ging ik bijna het eerste dutje placeren in HIG... Maar ik volhardde, zoals een echte voorbeeldige studente.
Na de les zijn we met de reeds aanwezige België naar Gävle stad geweest.
Daar kochten we een buskaart en nieuwe zweudse SIM-kaart. Voor de fans zal ik hier even mijn Zweedse nummer placeren: +46736558168. Ik zal bereikbaar zijn op zowel mijn Zweeds als Belgisch nummer.
Dan zijn we de anderen gevolgd naar Sätra, waar zij al een appartement konden intrekken.
Het was zo onwerkelijk om eindelijk de buurt eens 'in real life' te kunnen bewonderen. Al dacht ik een ruime kennis opgebouwd te hebben door Google maps duizend maal te bekijken. Pas als we daar liepen besefte ik echt welke plaats is de komende 3 maand 'mijn thuis' kan noemen. De rush van de voorbije dagen kon even plaats maken voor het besef dat ik werkelijk in het mooie Zweden ben en hier effectief nog wel een tijdje zal verblijven... En dat besef voelde verdorie goed!
We besloten ook eens een kijkje te nemen naar wat onze huisvesting vanaf februari kan worden. Op mijn adres was er niemand thuis & na een kleine sneeuwtocht naar het balkon konden we ook zien dat de studio onbewoond leek.
Misschien is dit wel het fantastische nieuws waar we op aan het wachten waren...
Morgen neem ik contact op met de huisvestingsmaatschappij (dit kon niet vandaag wegens teveel les). Hopelijk komt dan het verlossende nieuws dat we de B&B kunnen inruilen voor mijn studio.
We zijn ook kennis gaan maken met de toekomstige kamergenoot van Robin, het leek een gezellige hollander. Op deze manier is Robin ook al een beetje gerustgesteld..
Het was een gezellige en aangename dag die ik kan afsluiten met een superpositief Zweeds gevoel. Laat de komende 3 maand maar komen!
Goda Vänner - Slaapwel!
Liefs, Laura
De eerste dag op de nieuwe grote school. Natuurlijk waren we deze ochtend een tikkeltje zenuwachtig. Het voelde even aan als de eerste schooldag op de hogeschool. Ik zie me daar op Artevelde ook nog steeds staan, allemaal onzeker staan rondkijken. Net als bange wezeltjes, terwijl die wezels nu toch mijn maatjes voor het leven zijn.
Maar die eerste schooldag, zo van van huis, waar de meeste studenten onze moedertaal niet spraken, leek toch wel eng.
We begonnen onze dag met een wandeling door het supermooie park, een betere remedie tegen een ochtendhumeur bestaat absoluut niet. Iets wat me dagelijks ook opnieuw opvalt is dat wanneer je diep inademt een leuke tinteling in de keel krijgt, natuurlijk kan dit van de koude zijn, maar toch doet het me goed.
Na een zoektocht op het grote domein van de Hogeschool kwamen we eindelijk aan bij het Studentencentrum waar Chloë ons opwachtte.
We maakten al gauw kennis met Bengt, onze leerkracht voor het vak "The swedish school system". Hij noemde zichzelf alvast een "oude grijze wolf", en zo kan je hem ook wel omschrijven. Zijn uiteenzitting, die hij 'social-call' noemde was een weergave van zijn eigen chaos. Soms was het voor mij moeilijk om mijn concentratie te behouden. De combinatie van het Engels & zijn diepzinnige woorden vergden enige aandacht.
Ik zou hem niet beter kunnen omschrijven dan een wijze, filosofische wolf.
Ik kijk al uit naar de volgende lessen van hem.
Hij wil ons dieper laten nadenken over wie we zijn, het leven, de gebeurtenissen in de wereld. En op een of andere manier voel ik me er hier nog veel ontvankelijker voor zulke diepgaande gesprekken. De sfeer in dit land heeft mij momenteel serieus in de macht. Ik ben nog steeds verwonderd over het hele plaatje.
In onze klas zitten we met veel Belgen samen, altijd fijn. Naast landgenoten zijn er natuurlijk ook andere nationaliteiten aanwezig. Zo is er 1 Keniaans meisje, 2 Duitse meisjes, 2 Oostenrijkse meisjes en tot slot 1 Zwitsers meisje. Wij, Belgen, zijn momenteel met 7 maar vrijdag komen er nog 3 OSO-studenten van onze Hogeschool. Waardoor wij dus zeker in de meerderheid zijn.
De rest van de dag hadden we een soort introductie rond allerlei zaken. Van de ICT-zaken (ohja, het kon NOG moeilijker dan Dinar, DileAhs & consoorten), de studentenvereniging (waar wij waarschijnlijk wel deel van uitmaken binnenkort), de kerkgemeenschap (jawel!) en nog vele andere dingen. Eventjes ging ik bijna het eerste dutje placeren in HIG... Maar ik volhardde, zoals een echte voorbeeldige studente.
Na de les zijn we met de reeds aanwezige België naar Gävle stad geweest.
Daar kochten we een buskaart en nieuwe zweudse SIM-kaart. Voor de fans zal ik hier even mijn Zweedse nummer placeren: +46736558168. Ik zal bereikbaar zijn op zowel mijn Zweeds als Belgisch nummer.
Dan zijn we de anderen gevolgd naar Sätra, waar zij al een appartement konden intrekken.
Het was zo onwerkelijk om eindelijk de buurt eens 'in real life' te kunnen bewonderen. Al dacht ik een ruime kennis opgebouwd te hebben door Google maps duizend maal te bekijken. Pas als we daar liepen besefte ik echt welke plaats is de komende 3 maand 'mijn thuis' kan noemen. De rush van de voorbije dagen kon even plaats maken voor het besef dat ik werkelijk in het mooie Zweden ben en hier effectief nog wel een tijdje zal verblijven... En dat besef voelde verdorie goed!
We besloten ook eens een kijkje te nemen naar wat onze huisvesting vanaf februari kan worden. Op mijn adres was er niemand thuis & na een kleine sneeuwtocht naar het balkon konden we ook zien dat de studio onbewoond leek.
Misschien is dit wel het fantastische nieuws waar we op aan het wachten waren...
Morgen neem ik contact op met de huisvestingsmaatschappij (dit kon niet vandaag wegens teveel les). Hopelijk komt dan het verlossende nieuws dat we de B&B kunnen inruilen voor mijn studio.
We zijn ook kennis gaan maken met de toekomstige kamergenoot van Robin, het leek een gezellige hollander. Op deze manier is Robin ook al een beetje gerustgesteld..
Het was een gezellige en aangename dag die ik kan afsluiten met een superpositief Zweeds gevoel. Laat de komende 3 maand maar komen!
Goda Vänner - Slaapwel!
Liefs, Laura
zondag 20 januari 2013
Gävle it is!
Héj Héj,
Vandaag was het zo ver, doorreizen naar Gävle.. De stad waar we de komende 3 maanden zullen doorbrengen, lief en leed zullen delen, een nieuwe wereld ons tegemoet komt (oké dit is allemaal lichtjes overdreven)
Toch was het zeer spannend om de stad Gävle eindelijk te kunnen bezichtigen.
Eindelijk eens een beeld te kunnen vormen van de stad waar we de afgelopen maanden al dikwijls over droomden.
Dromen zijn meestal bedrog, maar om het cliche te doorbreken (of toch niet).. Is het hier werkelijk mooier dan in die dromen.
De woorden die vandaag toch enkele keren vernoemd zijn: iddylisch, feeëriek, disneyachtig,...
Ik hoorde dat België ook een sneeuwvlaagje heeft gehad, uiteraard ligt het hier ook volledig wit, dat in combinatie met gele/roze/blauwe huisjes is echt prachtig.
Deze ochtend namen we vanuit Stockholm de trein naar Gävle, hier kwam een aardig staaltje teamwork aan te pas... Alleen was ik er nooit of te nimmer geraakt. Hierbij een welgemeend dankwoord aan Chloë en Robin!
De treinrit naar Gävle duurde ongeveer 1,5 uur, nadien moesten we jammer genoeg afscheid nemen van Chloë. Robin en ik bleven een beetje ontredderd achter wanneer Chloë werd opgehaald door haar nieuwe gezinnetje waar ze 3 maand zal verblijven.
Onze onzekerheid werd plots veel groter, het liefst van al waren we meegegaan met Chloë naar wat uiteindelijk haar kleine paradijs werd (zagen we al op foto's).
Maar we hebben natuurlijk niet lang getreurd, toen we aan het wachten waren op verantwoordelijken van de B&B om ons te vervoeren genoten we, als echte kleine kinderen alvast van de sneeuw.
De B&B is momenteel stiekem ook ons paradijs, er zijn geen andere bewoners waardoor we effectief het kot voor ons alleen hebben.
Robin en ik zijn niet bepaald de meest gestructureerde mensen... Doch hebben wij ons gewaagd aan een wandelingetje en verkenning van de stad. We hebben een wandeltochtje gedaan naar de universiteit. Hiervoor moesten we door een prachtig park, de weg terugvinden in dit park was geen eitje, alles is daar namelijk nogal wit. Toch vonden we snel onze weg en genoten we van de prachtige omgeving. De universiteit waar we de komende maanden gaan is immens, een beetje vergelijkbaar met de Amerikaanse "high schools".
Ik kijk er al naar uit om daar lessen te volgen. In warme lokalen met de prachtige omgeving in het visier.
Toen was het tijd om inkopen te gaan doen. Voor velen een gevreesd moment: 2 dummies wat koken betreft die gingen koken.
Eerlijk waar, het was lekker! (echt waar!!!)
We maakten pasta Carbonara en hebben zonder het recept te volgen (want dat bleek helemaal niet te kloppen) een heerlijke maaltijd kunnen tevoorschijn toveren.
Geloof het of niet maar Robin en ik zullen echte Masterchefs worden!
Na een avondje chillen in de B & B, waarbij de opzet was om de ellenlange tekst te lezen (verplicht tegen morgen), en waar we lichtjes in de mist gingen door te skypen, youtube af te schuimen en uiteraard nog een blogje te maken is het nu bijna tijd om te gaan slapen.
Stiekem kijk ik al heel hard uit om m'n eigen stekje te hebben, maar het is hier ook vreselijk gezellig.
Morgen is het de allereerste schooldag aan HIG... Spannend! We moeten onszelf al voorstellen in onze moedertaal en in het Engels. We moeten dit doen aan de hand van een verhaal, dus hier bij een kleine oproep aan m'n dichte familie & vrienden. Wie een goed verhaal weet, sms het mij zeker door!
Ik ben er helemaaaaaaaaaal klaar voor!!!
Tot morgen!
Vandaag was het zo ver, doorreizen naar Gävle.. De stad waar we de komende 3 maanden zullen doorbrengen, lief en leed zullen delen, een nieuwe wereld ons tegemoet komt (oké dit is allemaal lichtjes overdreven)
Toch was het zeer spannend om de stad Gävle eindelijk te kunnen bezichtigen.
Eindelijk eens een beeld te kunnen vormen van de stad waar we de afgelopen maanden al dikwijls over droomden.
Dromen zijn meestal bedrog, maar om het cliche te doorbreken (of toch niet).. Is het hier werkelijk mooier dan in die dromen.
De woorden die vandaag toch enkele keren vernoemd zijn: iddylisch, feeëriek, disneyachtig,...
Ik hoorde dat België ook een sneeuwvlaagje heeft gehad, uiteraard ligt het hier ook volledig wit, dat in combinatie met gele/roze/blauwe huisjes is echt prachtig.
Deze ochtend namen we vanuit Stockholm de trein naar Gävle, hier kwam een aardig staaltje teamwork aan te pas... Alleen was ik er nooit of te nimmer geraakt. Hierbij een welgemeend dankwoord aan Chloë en Robin!
De treinrit naar Gävle duurde ongeveer 1,5 uur, nadien moesten we jammer genoeg afscheid nemen van Chloë. Robin en ik bleven een beetje ontredderd achter wanneer Chloë werd opgehaald door haar nieuwe gezinnetje waar ze 3 maand zal verblijven.
Onze onzekerheid werd plots veel groter, het liefst van al waren we meegegaan met Chloë naar wat uiteindelijk haar kleine paradijs werd (zagen we al op foto's).
Maar we hebben natuurlijk niet lang getreurd, toen we aan het wachten waren op verantwoordelijken van de B&B om ons te vervoeren genoten we, als echte kleine kinderen alvast van de sneeuw.
De B&B is momenteel stiekem ook ons paradijs, er zijn geen andere bewoners waardoor we effectief het kot voor ons alleen hebben.
Robin en ik zijn niet bepaald de meest gestructureerde mensen... Doch hebben wij ons gewaagd aan een wandelingetje en verkenning van de stad. We hebben een wandeltochtje gedaan naar de universiteit. Hiervoor moesten we door een prachtig park, de weg terugvinden in dit park was geen eitje, alles is daar namelijk nogal wit. Toch vonden we snel onze weg en genoten we van de prachtige omgeving. De universiteit waar we de komende maanden gaan is immens, een beetje vergelijkbaar met de Amerikaanse "high schools".
Ik kijk er al naar uit om daar lessen te volgen. In warme lokalen met de prachtige omgeving in het visier.
Toen was het tijd om inkopen te gaan doen. Voor velen een gevreesd moment: 2 dummies wat koken betreft die gingen koken.
Eerlijk waar, het was lekker! (echt waar!!!)
We maakten pasta Carbonara en hebben zonder het recept te volgen (want dat bleek helemaal niet te kloppen) een heerlijke maaltijd kunnen tevoorschijn toveren.
Geloof het of niet maar Robin en ik zullen echte Masterchefs worden!
Na een avondje chillen in de B & B, waarbij de opzet was om de ellenlange tekst te lezen (verplicht tegen morgen), en waar we lichtjes in de mist gingen door te skypen, youtube af te schuimen en uiteraard nog een blogje te maken is het nu bijna tijd om te gaan slapen.
Stiekem kijk ik al heel hard uit om m'n eigen stekje te hebben, maar het is hier ook vreselijk gezellig.
Morgen is het de allereerste schooldag aan HIG... Spannend! We moeten onszelf al voorstellen in onze moedertaal en in het Engels. We moeten dit doen aan de hand van een verhaal, dus hier bij een kleine oproep aan m'n dichte familie & vrienden. Wie een goed verhaal weet, sms het mij zeker door!
Ik ben er helemaaaaaaaaaal klaar voor!!!
Tot morgen!
zaterdag 19 januari 2013
Citytrip Stockholm!
Héj,
Vandaag hebben we met z'n drietjes Stockholm verkend.
Stockholm heeft enorm veel charme, ik kijk er al naar om om enkele weekendjes in Stockholm in te verbleven...
De metro is vrij ingewikkeld maar nu we het weten zijn we volledig klaar voor de volgende keer.
We bezochten het oude deel van Stockholm... Om de dag te eindigen gingen we naar de icebar! In die bar is het -5 graden, daar kan je cocktails krijgen! Altijd leuk :)!
Ik kijk er al tegenop om morgen met de alle valiezen naar Gävle te reizen!
Natuurlijk is het spannend om morgen de stad te zien waar ik komende maanden doorbreng!
Ik hou jullie op de hoogte!
Vandaag hebben we met z'n drietjes Stockholm verkend.
Stockholm heeft enorm veel charme, ik kijk er al naar om om enkele weekendjes in Stockholm in te verbleven...
De metro is vrij ingewikkeld maar nu we het weten zijn we volledig klaar voor de volgende keer.
We bezochten het oude deel van Stockholm... Om de dag te eindigen gingen we naar de icebar! In die bar is het -5 graden, daar kan je cocktails krijgen! Altijd leuk :)!
Ik kijk er al tegenop om morgen met de alle valiezen naar Gävle te reizen!
Natuurlijk is het spannend om morgen de stad te zien waar ik komende maanden doorbreng!
Ik hou jullie op de hoogte!
vrijdag 18 januari 2013
En we zijn vertrokken...
Hallo België,
Voor iedereen die op de hoogte wou gehouden worden van het avontuur...
Ik ben goed en wel aangekomen en ondertussen tijdelijk geïnstaleerd in een ho(s)tel in Stockholm. Hier verblijf ik tot we zondag doorreizen naar Gävle.
Gisteren was ik nog zeer wanhopig valiezen aan het pakken, herpakken en alles nog eens opnieuw... Het leek vreselijk eindeloos met de nodige frustraties.
Tot ik plots (met hulp van la mama) tot de conclusie kwam dat het ONMOGELIJK was om alles wat nog in de kamer rondgestrooid lag ooit in de valiezen te krijgen.
Conclusie na veel wikken en wegen: een nieuwe valies reserveren. De gevolgen hiervan zullen zeker nog aan bod komen in deze blog... (enkele creatievelingen kunnen allicht al enkele scenario's bedenken)
Na mijn (voorlopig) laatste nacht in België had ik nog een minder leuk klusje te klaren, namelijk een examen afleggen...
Toen was het tijd om de Artevelde Hogeschool te verlaten met het idee om deze tijdelijk in te ruilen voor Högskolan I Gävle. Maar wees gerust, I will be back!
Wat een planning...Chaotische Laura die zich moet houden aan een strikte planning.
Examen maken, naar huis de valiezen gaan perfectioniseren en dan vertrekken naar de luchthaven.
Natuurlijk was er nog 1 klein bang stemmetje in mijn hoofd dat af en toe iets influisterde over 'huisvesting'.
Ik was al enkele weken op zoek naar huisvesting, maar had nog geen positief antwoord ontvangen.
Tot vandaag, 5 uur voor vertrek, een mailtje met positief nieuws!
Een contract om een studiotje te huren in Gävle.
Ik was zo immens blij dat ik toch nog met een gerust hart kon vertrekken.
En toen was het inderdaad zo ver... tijd om te vertrekken.
Gelukkig had ik tot Zaventem enkele lieve helpers om te helpen met de valiezen.
Op het vliegtuig hadden we het alvast naar ons zin. 2 uur hebben we gevlogen om te landen op de luchthaven van Bromma.
Daar begon de miserie met de bagage al een beetje. Ik heb natuurlijk (zoals de meeste onder jullie) maar 2 handen en zoals jullie al lazen had ik 3 valiezen mee...
Ik dacht een klein knutselmoment te houden in de luchthaven waarbij ik 3 valiezen zou transformeren naar 2 valiezen. In mijn hoofd leek het helaas mooier. De weg naar de taxi (die ons naar het hotel zou brengen) verliep niet zo heel vlot.
Het leek zo mooi in mijn hoofd maar de uitvoering bleek nogal onhandig te zijn.
Het was maar 100 meter stappen naar de taxi maar ik was zo blij dat ik er was. Die kleine 100 meter hebben we allesinds al een vernuftig staaltje teamwork getoont.
Alle taxichauffeurs waren zeer enthousiast om ons een ritje naar het hotel te bezorgen. Er was maar een klein probleem... 7 valiezen en 3 handbagages lijkt niet te passen in elke auto.
Na wat puzzelwerk van de chauffeur leek alles toch in de auto te geraken.
Eens aangekomen in het hotel hadden we vooral last van een bescheiden hongerke.
Dat we met plezier zijn gaan wegwerken in de Texas Longhorn Steakhouse.
Lieve collega's van de McDonalds: 'onze' burgers kunnen hier toch niet aan tippen hoor...
Momenteel zitten wij in het hotel gezellig te bloggen, want we moeten natuurlijk iedereen op de hoogte houden.
Morgen ben ik er weer, met meer! ;)
Liefs,
Laura
Ps: Aan alle lieverds die me de afgelopen dagen zoveel lieve berichten en briefjes hebben gestuurd. Echt waar allemaal heel hard bedankt! 't doet énorm veel deugd!
Voor iedereen die op de hoogte wou gehouden worden van het avontuur...
Ik ben goed en wel aangekomen en ondertussen tijdelijk geïnstaleerd in een ho(s)tel in Stockholm. Hier verblijf ik tot we zondag doorreizen naar Gävle.
Gisteren was ik nog zeer wanhopig valiezen aan het pakken, herpakken en alles nog eens opnieuw... Het leek vreselijk eindeloos met de nodige frustraties.
Tot ik plots (met hulp van la mama) tot de conclusie kwam dat het ONMOGELIJK was om alles wat nog in de kamer rondgestrooid lag ooit in de valiezen te krijgen.
Conclusie na veel wikken en wegen: een nieuwe valies reserveren. De gevolgen hiervan zullen zeker nog aan bod komen in deze blog... (enkele creatievelingen kunnen allicht al enkele scenario's bedenken)
Na mijn (voorlopig) laatste nacht in België had ik nog een minder leuk klusje te klaren, namelijk een examen afleggen...
Toen was het tijd om de Artevelde Hogeschool te verlaten met het idee om deze tijdelijk in te ruilen voor Högskolan I Gävle. Maar wees gerust, I will be back!
Wat een planning...Chaotische Laura die zich moet houden aan een strikte planning.
Examen maken, naar huis de valiezen gaan perfectioniseren en dan vertrekken naar de luchthaven.
Natuurlijk was er nog 1 klein bang stemmetje in mijn hoofd dat af en toe iets influisterde over 'huisvesting'.
Ik was al enkele weken op zoek naar huisvesting, maar had nog geen positief antwoord ontvangen.
Tot vandaag, 5 uur voor vertrek, een mailtje met positief nieuws!
Een contract om een studiotje te huren in Gävle.
Ik was zo immens blij dat ik toch nog met een gerust hart kon vertrekken.
En toen was het inderdaad zo ver... tijd om te vertrekken.
Gelukkig had ik tot Zaventem enkele lieve helpers om te helpen met de valiezen.
Op het vliegtuig hadden we het alvast naar ons zin. 2 uur hebben we gevlogen om te landen op de luchthaven van Bromma.
Daar begon de miserie met de bagage al een beetje. Ik heb natuurlijk (zoals de meeste onder jullie) maar 2 handen en zoals jullie al lazen had ik 3 valiezen mee...
Ik dacht een klein knutselmoment te houden in de luchthaven waarbij ik 3 valiezen zou transformeren naar 2 valiezen. In mijn hoofd leek het helaas mooier. De weg naar de taxi (die ons naar het hotel zou brengen) verliep niet zo heel vlot.
Het leek zo mooi in mijn hoofd maar de uitvoering bleek nogal onhandig te zijn.
Het was maar 100 meter stappen naar de taxi maar ik was zo blij dat ik er was. Die kleine 100 meter hebben we allesinds al een vernuftig staaltje teamwork getoont.
Alle taxichauffeurs waren zeer enthousiast om ons een ritje naar het hotel te bezorgen. Er was maar een klein probleem... 7 valiezen en 3 handbagages lijkt niet te passen in elke auto.
Na wat puzzelwerk van de chauffeur leek alles toch in de auto te geraken.
Eens aangekomen in het hotel hadden we vooral last van een bescheiden hongerke.
Dat we met plezier zijn gaan wegwerken in de Texas Longhorn Steakhouse.
Lieve collega's van de McDonalds: 'onze' burgers kunnen hier toch niet aan tippen hoor...
Momenteel zitten wij in het hotel gezellig te bloggen, want we moeten natuurlijk iedereen op de hoogte houden.
Morgen ben ik er weer, met meer! ;)
Liefs,
Laura
Ps: Aan alle lieverds die me de afgelopen dagen zoveel lieve berichten en briefjes hebben gestuurd. Echt waar allemaal heel hard bedankt! 't doet énorm veel deugd!
woensdag 16 januari 2013
We zijn er bijna, we zijn er bijna maar nog niet helemaal!
Héj, hallo, goedenavond - blij dat u er bent!
Nog 1 dag, 21 uur en 26 minuten te gaan voor ik naar Zweden vertrek.
Voor ik vertrek moeten er natuurlijk nog enkele zaken gebeuren:
- Uitdaging 1: prop de valies vol! (53 kilo lijkt immens veel maar zelf met vacuümzakken, lijkt het een onmogelijke opgave)
- Voorbereiden en presentatie geven voor het examen SAG. (God sta me bij in deze moeilijke tijden!)
- Het bolwerken van de strikte planning op vrijdag. (examen maken - valies vervolledigen & hopen dat ik om 17u15 op de juiste vlieger zit!) Bij deze zou ik jullie willen vragen om Dhr. Murphy met z'n allen vriendelijk te verzoeken om de komende dagen/weken/maanden ver uit m'n buurt te blijven. Want zoals sommige Laura-kenners al weten kan deze jongeman me soms een beetje plagen.
IK BEN ER KLAAR VOOR!
Ik heb de laatste weken een kriebel ontwikkeld in mijn buik die met de dag groter wordt. Ik heb er ongeloofelijk veel zin in.
Ik heb nog geen huisvesting en Gävle, waardoor alles dus extra spannend wordt.
(trommelgeroffel - waar zijn die duimen?!)
Ik zal jullie alvast verklappen wat de eerste dagen me zullen brengen:
- Vrijdag zal ik omstreeks 19u15 aankomen in Bromma, Stockholm. Robin, Chloë en ik zullen daar dan 2 nachten verblijven in een jeugdherberg. Voor de curieuzeneuzemosterdpotten, dit is de link van de jeugdherberg: http://www.booking.com/hotel/se/fridhemsplan.nl.html?aid=304142;label=postbooking_confemail;sid=95bf27912f9f95f127ec0b12f81ec3a5;dcid=1.
- Op zondag reizen we door naar Gävle, het stadje waar ik de komende 3 maand zal verblijven. De vraag blijft natuurlijk waar o waar? Daar verblijf ik voor 3 dagen samen met Robin in een Bed & Breakfast in de hoop daar ter plaatse snel een budgetvriendelijke oplossing te vinden.
- Maandag is het zo ver, van uitrusten is er geen sprake, we vliegen erin! Maandag heb ik mijn eerste lessen in dehogeschool van Gävle (http://www.hig.se/)! We kregen reeds een mail van de leerkracht. Aan zijn mail en opdracht te horen zouden de vakken daar best wel gelijkenis kunnen vertonen met KBO4. Ik zal jullie na de examenuitslag even melden of dit positief of minder positief is... Maandag heb ik al een eerste opdracht: een verhaal (over mezelf) vertellen in mijn moedertaal (Nederlands, jawel!) en in het Engels. Wanneer de creatieve zielen een ideetje hebben vergeet het ideetje hier dan vooral niet te dumpen. Dank daarvoor!
Vele lieve groetjes die momenteel nog naar jullie verstuurd worden vanuit België!
Laura
Abonneren op:
Posts (Atom)