-Afscheid nemen; waarom zouden we?
Tenzij het onomkeerbare, is er toch altijd een weg terug?!
Door persoonlijke gebeurtenissen ben ik lang hard geweest voor het woord "missen"
Doch zou ik nu uit volle borst durven gillen: 'IK GA HET MISSEN'!
Pas met het einde in zicht nijpt het gemis me bijna, bijna...
Want ik ben nog niet weg. En bovendien is weg zo relatief.
Weg uit Gävle, Pinnmovägen 4... Oké, absoluut waar.
Maar de indrukken, de ervaringen, de vriendschappen die hier zijn opgebouwd... Die neem ik mee, beloofd. Niet naar zaterdag - naar de Belgische realiteit -, neen hoor. Naar alles wat me verder brengt naar Zaterdag.
Ik heb zoveel bijgeleerd en kan deze positieve herinneringen gebruiken als een boost voor mijn verdere bestaan.
Aan iedereen die deel uitmaakte van dit fantastische avontuur, DANKJEWEL!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten