En we zijn vertrokken...

Hallo België,

Voor iedereen die op de hoogte wou gehouden worden van het avontuur...
Ik ben goed en wel aangekomen en ondertussen tijdelijk geïnstaleerd in een ho(s)tel in Stockholm. Hier verblijf ik tot we zondag doorreizen naar Gävle.

Gisteren was ik nog zeer wanhopig valiezen aan het pakken, herpakken en alles nog eens opnieuw... Het leek vreselijk eindeloos met de nodige frustraties.
Tot ik plots (met hulp van la mama) tot de conclusie kwam dat het ONMOGELIJK was om alles wat nog in de kamer rondgestrooid lag ooit in de valiezen te krijgen.
Conclusie na veel wikken en wegen: een nieuwe valies reserveren. De gevolgen hiervan zullen zeker nog aan bod komen in deze blog... (enkele creatievelingen kunnen allicht al enkele scenario's bedenken)

Na mijn (voorlopig) laatste nacht in België had ik nog een minder leuk klusje te klaren, namelijk een examen afleggen...
Toen was het tijd om de Artevelde Hogeschool te verlaten met het idee om deze tijdelijk in te ruilen voor Högskolan I Gävle. Maar wees gerust, I will be back!

Wat een planning...Chaotische Laura die zich moet houden aan een strikte planning.
 Examen maken, naar huis de valiezen gaan perfectioniseren en dan vertrekken naar de luchthaven.
Natuurlijk was er nog 1 klein bang stemmetje in mijn hoofd dat af en toe iets influisterde over 'huisvesting'.
Ik was al enkele weken op zoek naar huisvesting, maar had nog geen positief antwoord ontvangen.
Tot vandaag, 5 uur voor vertrek, een mailtje met positief nieuws!
Een contract om een studiotje te huren in Gävle.
Ik was zo immens blij dat ik toch nog met een gerust hart kon vertrekken.

En toen was het inderdaad zo ver... tijd om te vertrekken.
Gelukkig had ik tot Zaventem enkele lieve helpers om te helpen met de valiezen.
Op het vliegtuig hadden we het alvast naar ons zin. 2 uur hebben we gevlogen om te landen op de luchthaven van Bromma.

Daar begon de miserie met de bagage al een beetje. Ik heb natuurlijk (zoals de meeste onder jullie) maar 2 handen en zoals jullie al lazen had ik 3 valiezen mee...
Ik dacht een klein knutselmoment te houden in de luchthaven waarbij ik 3 valiezen zou transformeren naar 2 valiezen. In mijn hoofd leek het helaas mooier. De weg naar de taxi (die ons naar het hotel zou brengen) verliep niet zo heel vlot.
Het leek zo mooi in mijn hoofd maar de uitvoering bleek nogal onhandig te zijn.
Het was maar 100 meter stappen naar de taxi maar ik was zo blij dat ik er was. Die kleine 100 meter hebben we allesinds al een vernuftig staaltje teamwork getoont.
Alle taxichauffeurs waren zeer enthousiast om ons een ritje naar het hotel te bezorgen. Er was maar een klein probleem... 7 valiezen en 3 handbagages lijkt niet te passen in elke auto.
Na wat puzzelwerk van de chauffeur leek alles toch in de auto te geraken.

Eens aangekomen in het hotel hadden we vooral last van een bescheiden hongerke.
Dat we met plezier zijn gaan wegwerken in de  Texas Longhorn Steakhouse.
Lieve collega's van de McDonalds: 'onze' burgers kunnen hier toch niet aan tippen hoor...

Momenteel zitten wij in het hotel gezellig te bloggen, want we moeten natuurlijk iedereen op de hoogte houden.

Morgen ben ik er weer, met meer! ;)

Liefs,
Laura

Ps: Aan alle lieverds die me de afgelopen dagen zoveel lieve berichten en briefjes hebben gestuurd. Echt waar allemaal heel hard bedankt! 't doet énorm veel deugd!